Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

et miratus est num illa ad amicos liberandos uti posset, et
demum inceptum periculosum consilii habuit.
cena captiuis data, custodes secundum meatus exibant,
lucem facum secum auferentes ut tenebrae ubique essent.
tum Bilbo * promum regis audiuit, qui ducem custodum
bene quiescere iubebat.
“nunc mecum ueni,” ille inquit, “ut tu uinum nouum,
quod modo aduenit, gustes. per noctem in lignum uacuum
egerendo de apothecis laborabo, ergo primum bibamus ad
laborem iuuandum.”
“optime,” dux custodum risit. “tecum gustabo ut uideam
num id ad mensam regis idoneum sit. hac nocte est
conuiuium et submittere nugas non satis erit!”
his auditis, Bilbo ualde commotus est, nam uidit se
fortunatum esse et occasionem experiendi consilium
periculosum statim habere. duas dryades secutus est,
donec illae apothecam paruam introierunt et ad mensam, in
qua duae lagonae magnae positae sunt, consederunt. mox
bibere atque iucunde ridere coeperunt. fortuna generis
insoliti Bilboni illo tempore fuit. uinum necesse est merum
quod efficit ut Dryas-Siluestris somnolenta fiat; sed hoc
uinum, ut uidetur, fuit uindemia feruida ingentium hortorum
in Doruinio, quae non militibus eius nec seruis sed
conuiuiis regis solum, et catillis minoribus neque lagonis
magnis promi, destinata est.
mox dux custodum nutabat tum, capite in mensam