Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

“aut duobus? unum solum atque paruulum quemdam
uidere possum,” Beorn inquit.
“esto, tibi uera dico, non mihi placuit te molestare cum
multis nostris donec inueneram num occupatus esses.
uocabo, si mihi licet.”
“perge, uoca!”
ita Gandalphus sibilum longum acutum emisit, et mox
Thorinus atque Dorius circum domum secundum semitam
horti uenerunt et capitibus profunde demissis ante eos
steterunt.
“te significasse unum aut tres intellego!” Beorn inquit.
“sed illi non sunt hobbiti, sunt nani!”
“Thorinus Scutumquerceum, tibi seruio! Dorius, tibi
seruio!” duo nani capitibus iterum demissis inquiunt.
“seruitute uestra mihi non opus est, uobis gratias,”
Beorn inquit. “sed credo uos opus esse mea. nanos non
ualde amo; sed si uerum est te esse Thorinum (Thraini
filium, Throris filii, ut puto), et comitem tuum esse
honestum, et uos esse gobelinorum inimicos nec iniuriam
in terris meis agere – quid agitis, quaeso?”
“illi iter faciunt ad terram patrum suorum uisitandam, in
oriente ultra Mirksiluam,” Gandalphus interiecit, “et est
omnino casu nos etiam in manibus tuis esse. ab Alto
Transitu, qui nos ad uiam in meridie terrae tuae tulisse
oportuit, transibamus, cum gobelini mali nos aggressi sunt
– sicut ego tibi narraturus.”
“tum perge narrare!” Beorn inquit, qui numquam ualde