Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

in diebus posterioribus Rex Omnium Auium factus
coronam aureum induit, et quindecim duces eius torques
aureos (ex aureo, quod nani illis dederat, factos), Bilbo
numquam illas iterum uidit – nisi excelse et procul in
Proelio Quinque Exercituum. sed quod id in fine fabulae
huius ueniet, nunc nihil amplius de eo dicimus.
fuit spatium planum in summo colle saxeo et uia penitus
detrita cum multis gradibus descendentibus ad flumen,
trans quod uadum ingentium planorum saxorum ad terramgramineam
ultra flumen tetendit. fuit antrum paruum
(salubre quoddam cum humo calculoso) in imis gradibus
prope finem uadi saxei. hic, comitibus collectis, quid
ageretur locuti sunt.
“semper in animo habui ut uos tutos (si possem) trans
montes ducerem,” magus inquit, “et nunc bona cura atque
fortuna id egi. profecto nunc multo ulterius ad orientem
sumus quam umquam in animo habui ut uobiscum uenirem,
nam quidem id non est facinus meum. fieri potest ut in eo
iterum inspicerem antea finitum erit, sed interim negotium
alterum habeo, quod mihi animaduertendum est.”
nani, uultibus ualde afflictis, gemuerunt, et Bilbo
lacrimauit. nam coeperant putare Gandalphum usque ad
finem uenturum atque semper adfuturum esse ad illos in
angustiis adiuuandos. “non cum maxime effugio,” ille
inquit. “diem aut duo plures uobis dare possum.
probabiliter uos e periculo praesenti iuuare potero, et mihi
ipsi opus est auxilio paruo. nihil cibi habemus, nihil