Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

omnium auferebatur; ita supra turbam et flagrantiam,
Bilbone in aere pendente cum bracchiis paene
frangentibus, una ascenderunt.
nunc longe infra gobelini atque lupi longe lateque in
silua spargebantur. paruae aquilae supra locum pugnae
circumuolitabant uerrebantque. flammae circum arbores
repente super ramos altissimos surrexerunt. qui in ignibus
crepitantibus consumebantur. fuit concitatio repentina
scintillarum atque fumi. Bilbo modo in tempore effugerat!
mox lux flagrantiae fuit hebes infra, rubra micans in
solo atro; et excelsi fuerunt in caelo, semper ascendentes
in circulis fortibus uerrentibus. Bilbo uolatus illius
numquam oblitus est, talariis Dorii adhaerescens.
“bracchia mea, bracchia mea!” gemuit; sed Dorius “crura
mea misera, crura mea misera!” ingemuit.
in temporibus optimis, loci excelsi Bilbonem uertigine
affecerunt. insolitus fieri solebat si de margine rupis satis
paruae despexit; atque scalae ei numquam placuerunt,
arboribus non omissis (nam numquam effugere e lupis ei
opus fuit antea). ita fingere possis quomodo nunc caput
eius nataret cum is, inter digitos pedum pendentes,
despiceret et terras tenebrosas late aperientes, quas hic et
illic luce lunae in saxo quodam in latere collis aut in
fluuio quodam in campis tactas, sub se uideret.
uertices pallidi montium propius ueniebant, cuspides
saxeae ab umbris nigris eminentes a luce lunae
illuminatae. aestas aut non, frigidissimum esse uisum est.