Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

celeriter appropinquabat. Gollum in scapha iterum fuit,
ferociter manibus se impellebans ad litus atrum; tali ira
amittendi atque suspicione in corde suo ut non iam ab ense
ullo terreretur.
Bilbo conicere non potuit quid mentem miseri animalis
alienauisset, sed intellexit finem facere omnibus, et sane
Gollum in animo habere ut eum necaret. in ipso articulo
temporis se terga data secundum aditum tenebrosum, per
quem descenderat, recurrit, iuxta murum manens quem
laeua tangebat.
“quid id habet in sinibuss?” sibilum clare pone eum et
Gollum aspergentem, dum ille e scapha exsilit, audiuit.
“quid habeo, miror?” secum inquit, ut anhelans et
offendens progressus est. laeuam in sinu posuit. anulum
esse frigidissimum sensit, qui in digitum indicem
temptentem lapsus est.
sibilus in tergo paene aderat. nunc se uertit et oculos
Golli quasi paruas lanternas uirides cliuem ascendentes
uidit. territus celerius currere conatus est, sed subito,
digitis in fissura soli offensis, pronus, paruo ense sub eo,
decidit.
statim Gollum aderat, sed antequam Bilbo aliquid agere
potuit, anhelitum recipere, se tollere, aut ensem gerere,
Gollum praeteriit, nequaquam eum animaduertens,
maledicens atque sibilans dum currit.
quid significat hoc? Gollum in tenebris uidere poterat,
Bilbo lucem pallidam oculorum eius nitentem etiam e