Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

Septentrionum occidere, et per multum annum montibus
esse pacem.
ante solem occasum uictoria fuerat certa, sed adhuc
inimicos pedibus sequebantur, cum Bilbo ad castra
reuenit; pauci praeter grauius uulneratos etiam in ualle
fuerunt.
“ubi sunt aquilae?” illo uesperi Gandalphum rogauit,
dum in stragulis multis calidis inuolutus iacet.
“aliquae etiam uenantur,” magus inquit, “sed plurimae
ad nidos suos reuenerunt. hic manere recusauerunt, et
prima luce matutina discesserunt. ducem quorum Dainus
auro coronauit et iurauit se eis amicum per aeternum fore.”
“me paenitet. eos rursus uidere mihi placuerit,” Bilbo
dormitans inquit; “fortasse eos domum rediens uidebo.
puto me domum mox rediturum esse?”
“simul atque res tibi placet,” magus inquit.
re uera, Bilbo nonnullos dies non uerum discessit.
Thorino in loco profundo sub Monte sepulto, Vates
Arkenlapidem in pectore eius posuit.
“ille ibi iaceat donec Mons deciderit!” inquit. “qui
fortunam bonam genti eius omni, quae hic posthac
habitabit, ferat!”
tum Rex-dryadum super sepulcrum eius Orcristum,
ensem dryadum qui e Thorino captiuo raptus erat,
deposuit. qui in carminibus dicitur semper in tenebris
coruscare quandocumque hostes appropinquabant, ut arx
nanorum imparata capi non posset. ibi nunc Dainus Naini