Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

facinus audax mittam. mihi iucundissimum, tibi
salutarissimum – etiam lucrosum, probabiliter, si umquam
ei superfueris.”
“me paenitet! quaelibet facinora audacia non cupio, tibi
gratias. non hodie. bonum mane! sed ad * theam ueni,
quaeso – quandocumque tibi placet! quin cras? cras ueni!
uale!” his dictis, hobbitus tergum uertit et intra ianuam
rotundam uiridem festinauit, quam clausit tam celeriter
quam ausus est, ne insolens uideatur. magi uero sunt magi.
“cur in orbe terrarum eum ad theam rogaui?” secum
inquit, ad cellam penariam iens. modo ientauerat, sed
putauit libum uel dua atque potionem quamdem futura esse
bona sibi post terrorem suum.
interim Gandalphus foris adhuc stabat, longe sed tacite
ridens. paulo post, aggressus est et signum insolitum in
ianuam hobbiti pulchram uiridem cuspide baculi rasit. tum
gradum rettulit, eodem paene tempore cum Bilbo libum
alterum consummabat et se facinora audacia optime
uitauisse cogitabat.
qui postridie Gandalphi paene oblitus erat. res non
optime recordatus est, nisi eas in * tabula negotiorum
inscripsit: sicut Gandalphus ad theam die Mercurii. heri
commotior fuerat ne quicquam inscriberet.
paulo ante theam, tintinnabulum ianuae tremende
tinniuit, denique rem recordatus est! ad * aeneum
calefacendum festinauit, et poculo altero patellaque
collocatis, et libo nouo uel duobus, ad ianuam cucurrit.