Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

milites trucidauit – fabula infelix solitaque, quae illis in
diebus fuit frequentissima. tum ille regressus in Portam
Anticam irrepsit atque atria omnia, et uias, et foramina,
angiporta, cellas, aedes et meatus eruit. postea nulli nani
intus uiuebant, omnes opes quorum pro ipso rapuit.
probabiliter, nam hic est mos draconum, omnia in
cumulum altum longe in interioribus partibus aceruauit, in
quo pro lecto dormit. serius, e porta magna prorepebat
atque noctu ad Conuallem aduenit, ubi homines, uirgines
praecipue, ad edendos eripiebat, donec Conuallis perdita
est atque populus omnis aut mortuus aut absens fuit. quid
ibi agatur nunc pro certo nescio, sed non puto aliquem
propius Montem quam extremum Laci Longi hodie
habitare.
“pauci nostri qui foris longe afuimus abditi consedimus
atque lacrimauimus, et Smaugi malediximus; ibi
inopinanter pater et auus meus cum barbis adustis nos
iunxerunt. facies fuerunt toruissimae, sed parum locuti.
cum quaesiui quomodo effugissent, linguam continere me
iusserunt, dixeruntque me in tempore futuro apto rem
intellecturum esse. postea discessimus, atque huc illuc per
terras uictum quaeritare coacti sumus quam optime
potuimus, persaepe pessum dati ut in officina ferraria
laborauissemus aut etiam carbonem fodissemus. numquam
autem thesauri erepti obliti sumus. etiamnunc, cum nos
pleniores esse nec nobis pecuniam deesse concedo” – hic
Thorinus catenam auream circum collum suum mulsit –