Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

transibant, bonum fuit uentum atque imbrem extrinsecus
potius quam circum eos audire, et sentire se a gigantibus et
saxis eorum saluos esse. magus autem nihil periclitatus
est. uirgam incendit – sicut illo die qui tam multo ante esse
uisus est, si tu eum recordaris, in triclinio Bilbonis fecerat
– et in luce cuius antrum ab extremo ad extremum
explorauerunt.
quod satis magnitudinis esse uisum est, sed non nimis
ingentis atque mystici. solum aridum et nonnullos angulos
commodos habuit. in extremo uno fuit pro mannis spatium;
qui ibi steterunt (mutatione ualde gauisi) uaporantes et in
saccis nasi mandentes. Oinus et Gloinus ignem incendere
iuxta ianuam uoluerunt ut uestes siccarent, sed Gandalphus
id recusauit. ita uestimentis uuidis in solo sparsis,
uestimenta arida e sarcinis extulerunt; tum stragulis suis
factis commodis, fumisgia extulerunt atque coronas fumi
emiserunt, quas Gandalphus in colores diuersos uertit et
effecit ut illae saltarent iuxta tectum oblectandi causa.
locuti atque locuti sunt, et, tempestatis obliti quod quisque
cum parte eius thesauri facere posset agitauerunt (ubi eam
receperint, quae res nunc cum maxime non esse tam
impossibilis uisa est); itaque singulariter obdormiebant. id
fuit tempus ultimum in quo mannis, sarcinis, impedimentis,
instrumentis et ceteris rebus, quae secum tulerant, usi sunt.
accidit tamen ut res sit bona quod illi Bilbonem
paruulum secum tulissent. nam, nescio quomodo, ille diu
non obdormire potuit; cum dormisset, somnia pessima