Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

imis saxi interrumpebat. uocibus humilibus locuti sunt
neque exclamauerunt nec cantauerunt, nam in omni saxo
periculum latebat. ceteris, qui operam dabant ianuae
celatae, res non magis fuit secunda. tam cupidi fuerunt ut,
non se sollicitantes de runis aut litteris-lunae, sine
requiete locum in facie plana saxi, in quo ianua celata sit,
accurate inuenire conati essent. dolabras et instrumenta
generum multorum ab Oppido-Lacus abstulerant, quibus
primum uti conati sunt. sed cum saxum feriuissent,
manubria assulatim fracta sunt et bracchia sua crudeliter
quassata sunt, et capita chalybis quasi plumbum aut
infracta aut flexa sunt. plane intellexerunt laborem
fodiendi inutilem esse contra magiam, quae hanc ianuam
clauserant; et porro sonitum repercussum timebant.
Bilbo in limine sedens solus et fatigatus fuit – re uera id
non fuit limen, sane, sed spatium paruum gramineum inter
murum et ingressum, quod iocose appellare “limen”
solebant, uerborum Bilbonis, cum dixisset fore ut illi in
limine sederent donec de aliquo cogitaturi essent,
iampridem in conuiuio inopinato in foramine-hobbito
recordantes. itaque sederunt atque cogitauerunt, aut
errabundi errauerunt, et miseriores miserioresque fiebant.
animi, qui propter semitam inuentam paulum
surrexerant, nunc in caligas descenderunt; nihilominus
relinquere rem et discedere recusauerunt. hobbitus non
iam multum clarior quam nani fuit. nihil agere praeterquam
sedere solebat tergo suo ad faciem-saxi et ad occidentem