Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

eius praecipuum infra aspexisse, cum prius uenerat, et eum
ualde desiderare, propriarum rationum causa, ut propius
id aspiceret. draco se euoluit, “uide!” inquit. “quid de eo
dicis?”
“splendidum, mirabile! perfectum! emendatum!
admirandum!” Bilbo magna uoce exclamauit, sed intra se
cogitauit ita: “stulte senex! nam est magna pars in concauo
pectoris eius sinistri tam nuda quam cochlea e concha
remota!”
postquam id aspexit, solum in animo habuit Dominus
Baggins effugere. “itaque, Magnificentiam Tuam longius
tenere me non oportet,” inquit, “aut te prohibere a requiete
tua ualde desiderata. magnum est capere mannos, ut credo,
post illi quam initium longe fecerunt. non aliter quam
effractarios!” adiecit sicut ictus modo Parthico dum
retrorsum ruit et aduersus cuniculum effugit.
fuit sententia infelix, nam draco flammas terrificas in
eum eiaculatus est, et quamquam ille in aduersum
properabat, nequaquam satis longe progressus est ut
commodus esset antequam caput horribile Smaugis in
aperturam pone pulsum est. feliciter, totum caput atque
fauces eius intus comprimi non poterunt, sed nares eius
ignem et uaporum emiserunt ad illum persequendum, qui
paene superatus labens caecus magno dolore atque pauore
progressus est. senserat se a calliditate sermonis cum
Smauge satis gratum esse, sed error eius eum in
prudentiam meliorem quassauit.