Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

minus ueri simile est te molestiam inuenturum esse.” aliqui
inquiunt: “sunt tamen quattuordecim nostrum.” aliqui
inquiunt: “quo iit Gandalphus?” haec sententia ab omnibus
iterata est. tum maxime pluuit peius quam umquam, et
Oinus Gloinusque pugnare coeperunt.
quod controuersiam diremit. “nobiscum tamen
effractarium habemus,” inquiunt; itaque, mannos ducentes
(cum omni cura apta meritaque), ad lucem uersos profecti
sunt. ad collem illum aduenerunt et mox in silua fuerunt.
collem ascenderunt; sed uia apta, talis esset qualis ad
uillam aut fundum tenderet, uideri non fuit; et quidcumque
agerent, nihilominus multum stridorum et crepituum
stridulorumque (atque maximum mussitationum
maledictorumque), per arbores in tenebris summis euntes,
fecerunt.
subito lux rubra per truncos arborum non procul in
fronte perlucide effulsit.
“nunc est officium effractarii,” Bilbonem significantes
inquiunt. “tibi prodeundum est ad lucem comperiendam,
quid ea significet, et num omnia omnino tuta sint atque
callida,” Thorinus hobbito inquit. “nunc exi atque cito
redi, si omnia sit salua. si non, redi si potes! si non potes,
bis cane similis * tytoni albae atque semel similis
* megascopi, tum quidcumque agere possimus, agemus.”
Bilboni exeundum erat, antequam explicare potuit se
nec canere etiam semel similem generi aliquo bubonum
nec similem uespertilioni uolare posse. utique hobbiti