Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

audiuerunt. nunc caue, aut hoc iter te ad peiora ducet.”
meatus fuit humilis et aspere factus. qui hobbito non
difficilior fuit, praeter cum, omnibus curis exceptis,
digitos pedum miseros in saxa serrata mala aliquotiens
rursus contudi t. “satis humilis gobelinis, saltem magnis
illis,” Bilbo cogitauit, qui nesciuit magnos illos etiam,
* orcos montium, celeriter pergere se inclinantes, manibus
paene humi.
mox meatus, qui deorsum declinauerat, iterum
ascendere coepit, et paulo post praeceps scandit, quae res
Bilbonem retardauit. postremo autem decliue destitit et
meatus circum angulum se uertit et deorsum iterum uergit,
et ibi, in imo decliue breui, circum angulum alterum
colantem, uidit – fulgorem lucis. non lux rubra, quasi ignis
aut lanternae, sed pallida foris lux. tum Bilbo currere
coepit.
festinans tam celeriter quam crura eum ferre potuerunt
circum angulum ultimum se uertit et subito in spatium
apertum emersit, in quo lux, post omne tempus illud in
tenebris, adeo splendida esse uisa est ut oculos eius
perstringeret. re uera fuit solum radius solis qui per fores
perfluebat, ubi ingens ianua, saxosa ianua, aperiebatur.
Bilbo coniuit, et tum subito gobelinos uidit: gobelinos
armatos ensibus eductis, sedentes in foribus, quas cum
oculis late apertis, et aditum, qui ad eas tetendit,
aspiciebant. suscitati, uigilantes fuerunt, ad omnia parati.
illi eum uiderunt maturius quam is illos. ita, eum