Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

no ue m * lusu, et alteris lusibus quietis generis de
intendendo iactendoque – re uera multa agere, praeterea
coronas fumi emittere, aenigmata dicere, et coquere,
poterat, de quibus nihil temporis mihi fuerat ut tibi
narrauissem. nunc nihil temporis est. dum saxa tollit,
aranea ad Bomburem peruenerat, qui mox mortuus sit. tum
maxime, Bilbo iecit. saxum ictu araneam in capite
percussit, quae sensibus ablatis ex arbore in humum cum
alapa, omnibus cruribus tortis, decidit.
saxum proximum stridens per magnam telam pertransiit,
funiculos frangens atque araneam in medio depellens, ictu
mortuam. post illam rem, colonia aranearum ualde
commota est, quae, mihi licet tibi dicere, nanorum
paulisper oblitae sunt. Bilbonem uidere non potuerunt, sed
de parte, qua saxa ueniebant, bene conicere potuerunt.
celerius quam fulgor ad hobbitum currentes atque
pendentes aduenerunt, fila longa ubique eicientes, donec
aer laqueorum undulatorum plenus esse uisus est.
Bilbo tamen mox in loco altero elapsus est. in animo
habuit araneas furiosas longius et longius e nanis ducere,
si potis; efficere ut illae curiosae atque commotae atque
iratae semel essent. cum circa quinquaginta ad locum, in
quo ille ante steterat, abissent, in illas plura saxa iecit, et
in alteras, quae in tergo constiterant; tum inter arbores
saltans cantus cantare coepit ut illae efferarentur et eum
sequerentur, et porro ut nani uocem eius audire possent.
haec sunt quae cantabat: