Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

circiter annis quinquaginta, ut plerumque tales labores
illis assignarentur (cum omnes omnino inutilem esse rem
uidissent ut Bilbonem mitterent). si aliquid inuenire uultis,
uobis inuestigandum est (ita Thorinus nanis iuuenibus
dixit). haud dubium quin aliquid inuenires si inuestigares,
sed id non semper est omnino illud, quod quaesiuisti. hoc
tempore ita accidit.
mox Filio et Kilio reptantibus reuersis, saxa in uento
amplectentes, “antrum aridum inuenimus,” inquiunt, “quod
non longe abest post angulum proximum; et manni et
omnes introire poterunt.”
“explorauistisne id diligenter?” magus inquit, qui sciuit
antra in montibus altis raro esse uacua.
“ita! ita!” inquiunt, quamquam omnes sciuerunt eos diu
agere id non posse; citius reuersi erant. “non est multo
magnum nec longe in tergum pertinet.”
quae, sane, est pars de antris periculosa: quatenus in
tergum pertineant nescis, aliquando, nec quo meatus in
tergo ducat, nec quid te intrinsecus exspectet. nunc autem
nuntius Kilii Filiique satis bonus uisus est. ita surrexerunt
omnes et se mouere parauerunt. uentus ululabat atque
tonitrus fremebat ut et se et mannos prorsum mouere
molestum esset. nihilominus iter non longe fuit, et mox ad
saxum magnum in semitam protrusum aduenerunt. si pone
illud gressus es, arcum humilem in latere montis inuenisti.
uixdum satis spatii fuit ut manni, oneribus depositis et
clitellis remotis, compressi pertransirent. ut sub arcu