Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

quatenus ierat ut ausi est. tum magis furtim quam mus
rediit.
se minimum temporis habere sciuit, antequam araneae,
taedio affectae, ad arbores redierunt ubi nani pendebant.
qui, interim, eripiendi ei sunt. ascendere in ramum longum,
ex quo fasces pendebant, fuit pars pessima officii. non
puto, si feliciter aranea funem dependentem non
reliquisset, eum perfecturum fuisse rem; auxilio cuius,
quamquam manui eius adhaesit atque ei nocuit, enixus est
– modo ut obuiam iret araneae ueteri pigrae malae corpore
pingue, quae ad captiuos custodiendos remanserat, et in
uellicando quos occupata erat ut quem suci plenissimum
ad edendum cognosceret. illa de conuiuium incipiendo
cogitauerat dum ceterae absunt, sed Dominus Baggins
festinabat, itaque antequam aranea quid ageretur intellexit,
aculeum eius sensit et e ramo mortua deuoluit.
proximum officium Bilbonis fuit nanum soluere. quid
acturus est? si filum, quod illum suspendebat, secaret,
miser nanus ad terram longius infra collaberetur.
secundum ramum se sinuans (quae res effecit ut omnes
nani saltarent et uibrarent sicut fruges maturae) ad fascem
primum peruenit.
“Filius uel Kilius,” a uertice cuculli caerulei e summo
eminentis putauit. “ueri simile est Filium esse,” a uertice
naris longae a filis torquentibus extrusae putauit. se
inclinando effecit ut plurima fila fortia atque tenacia, quae
illum circum et circumligauerunt, secaret, et tunc quidem,