Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

poterunt, nisi eos siuerimus, neque aliquid facere poterunt,
quod notare non poterimus. etiam speremus aliquid nos in
concordiam redacturum esse. multitudo nostra nobis satis
proderit, si demum nobis misere pugnandum sit.”
sed ille nanos non considerauit. in mentibus quorum
scientia Arkenlapidis in manibus obsessorum flagrabat;
porro coniecerunt Vatem et amicos cunctari, et
constituerunt in eos, dum consiliantur, facere impetum.
repente sine signo taciti insiluerunt. arcus intendebantur
et sagittae emittebantur; proelium committebatur.
magis repente etiam, tenebrae celeritate dira
aduenerunt! nubes nigra trans caelum festinauit. tonitrus
hiemalis in uento saeuo fremens appropinquauit atque in
Monte circumtonauit, cum fulmine in summo fulgenti. et
sub tonitru caliginem aliam in turbine appropinquantem
uidere potuerunt; quae tamen cum uento non aduenit, e
Septentrionibus uenit sicut ingens nubes auium, adeo densa
ut nullam lucem inter alas uidere possent.
“desistite!” Gandalphus clamauit, qui subito apparuit, et
solus, bracchiis erectis, inter nanos progredientes et
ordines eos exspectantes stetit. “desistite!” uocauit uoce
sicut tonitru, baculum cuius fulgore sicut fulmine eluxit.
“formido uobis omnibus superuenit! heu! citius quam
putaueram. gobelini uobis superuenient! Bolg
Septentrionum uenit, o Daine! patrem cuius in Moria
necauisti. ecce! uespertiliones super exercitum eius sunt,
sicut mare locustarum. super lupos uehuntur, et wargi eos