Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

“ita dic statim et desine! fortasse rem recusabo. iam te a
duabus molestiis liberaui, quae uix in pacto pristino
fuerunt, itaque, ut puto, aliquid praemii iam debeor. sed
‘tempus tertium omnia soluit’ ut pater meus dicere solebat,
et nescio quomodo non puto me recusaturum esse rem.
fortasse fortunae meae credere coepi magis quam in
antiquis diebus solebam” – significauit uer prius antequam
domo sua profectus est, quod saecula abhinc esse uisum
est – “sed nihilominus puto me statim iturum et
inspecturum esse, ut rem perficiam. nunc, quis mecum
uenit?”
chorum uoluntariorum non exspectabat, itaque non
frustratus est. Filius atque Kilius incommodi uisi sunt et in
uno crure stabant, sed ceteri se condicionem accipere non
simulabant – praeter senem Balinum, uigilem, qui hobbito
aliquantum amicus fuit. qui dixit se saltem introiturum esse
et porro fortasse paulum secundum uiam, ut paratus
auxilium uocet, si necesse sit.
plurima, quae pro nanis dici possunt, sunt illa: in animo
habuerunt Bilboni pro officiis eius pecuniam liberalissime
soluere; tulerant eum ad gerendum pro se opus foedum,
neque curauerunt miserum salaputium gerere id, si posset;
sed omnibus uiribus se contendissent ad illum liberandum
a molestia, si ille in ea fuisset, sicut in causa Trollorum
fecerant in initio facinorum audacium antequam illis
fuerunt ullae rationes propriae gratias illo habendi. id est:
nani non sunt heroes, sed quasi ratiocinatores qui pretium