Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

Filium liberauisset anulum deposuerat quem iterum
reponere oblitus erat, itaque nunc omnes balbutire
sibilareque coeperunt:
“nunc te uidemus, tu malum animal paruum! te edemus
et ossa tua et pellem in arbore pendentes relinquemus.
heia! habetne aculeum? esto, nihilominus eum capiemus, et
tum eum capite deorsum posito per diem aut duos
suspendemus.”
subito Bilbo animaduertit araneas nonnullas
circumstetisse Bomburem ueterem, et iterum illum
alligauisse et abstrahere. clamore emisso araneas, quae in
fronte eius erant, icit. quae celeriter terga uerterunt. in
medium quarum uacillans secundum arborem usque in
terra decidit. ensis paruus illis aliquid noui in modo
aculeorum fuit, qui huc et illuc uibrabatur! qui gaudio
emicabat ut illas fodicabat. sex necabantur antequam
ceterae pedem rettulerunt et Bomburem Bilboni
reliquerunt.
“descendite! descendite!” nanis in ramis clamauit.
“nolite sursum in illo loco manere ne retibus caperemini!”
nam araneas examinantes ascendere omnes arbores
propinquas et secundum ramos super capita nanorum
reptare uidit.
deorsum uacillantes nani descenderunt aut salierunt aut
deciderunt, omnes undecim aceruati, plurimi ualde tremuli
et cruribus inutiles fuerunt. ibi demum aderant duodecim,
misero Bombure numerato, qui a Bifure consobrino atque