Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

et ceteri eum ducentem secuti sunt, sed die occidente
nihilo propiores finem * quaesitionis esse uisi sunt.
tempus-theae longe praeterierat, et mox tempus-cenae
eodem modo praeteriturum uisum est. blattae
circumuolitabant, et lux ualde hebescebat nam luna non
orta est. mannus Bilbonis ad radices lapidesque
offendebat. tam repente ad marginem decliuis et
praecipitis loci aduenerunt ut equus Gandalphi paene de
cliuo delaberetur.
“eccillud demum!” ille clamauit, et ceteri illum
circumsteterunt super marginem despicientes. uallem
longe infra uiderunt. uocem aquae currentis in alueo saxeo
in ima audire poterant; odor arborum in aere erat; et erat
in latere uallis trans aquam lux.
Bilbo modi in quo secundum uiam praecipitem
anfractam in uallem celatam Riuendellis delapsi sunt
serpseruntque numquam oblitus est. dum descendunt, aer
calidior fiebat, et is ab odore pinuum adeo somnolentus
fiebat ut subinde nutaret et paene delaberetur uel nasum
suum ad ceruicem manni offenderet. dum deorsum atque
deorsum eunt, corda sua surgebant. arbores in fagos
quercusque mutabantur, et in crepusculo erat sensus
amoenus. uiri ditas ultima e gramine paene palluerat cum
tandem ad nemus apertum non procul super ripas fluminis
aduenerunt.
“hmmm! est odor dryadum!” Bilbo cogitauit suspiciens
stellas, quae clarae atque caeruleae fulgebant. tum carmen