Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

Bofure fratre utrimque fulciebatur; et Bilbo circumsiliebat
atque Aculeum suum uibrabat; et sescentae araneae oculis
eminentibus eos circum atque circa atque supra
aspiciebant. res desperata esse uidebatur.
tunc proelium commissum est. alii nani cultros
habuerunt, et alii bacula, et omnes saxa quaerere
potuerunt; et Bilbo pugionem dryadum habuit. semel atque
iterum araneae repellebantur, multis necatis. res autem non
diu continuari poterat. Bilbo paene defessus est; quattuor
nani solum firme stare potuerunt, qui mox oppressuri
fuerint sicut muscae fatigatae. iam araneae circum eos
telas iterum ab arbore ad arborem nere incipiebant.
in fine, Bilbo de ullo consilio cogitare nequit nisi ut
rem occultam de anulo nanis diceret. cuius eum
aliquantulum paenituit, sed fieri non potuit aliter.
“ego euanescam,” inquit. “araneas deducam, si potero;
uobis una eundum est in partem aduersam. eo ad sinistram,
id est iter magis minusue ad locum in quo ignes dryadum
postremo uidimus.”
magnum fuit ut illi, capitibus uertiginosis et clamoribus
et baculorum uerberantibus et saxorum iacientibus, rem
intellegerent, sed demum Bilbo sensit se non iam morari
posse – araneae semper se propius circumfundebant.
subito anulum induit et, nanis ualde stupefactis, euanuit.
mox sonitus “Ignaua” atque “Arachne” inter arbores ad
sinistram exstitit, qui araneas ualde uexauit. quae progredi
destiterunt et aliquae in partem uocis egressae sunt. adeo