Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

praeteritis Thorinus in thesauro manserat, et libido cuius
super eum fuit grauis. quamquam Arkenlapidem praecipue
quaesiuerat, nihilominus multa cetera admiranda ante
oculos eius fuerunt, quae ibi iacebant, circum quae ueteres
memoriae laborum dolorumque gentis eius torquebantur.
“tu causam pessimam nouissimam atque in loco
principe dixisti,” Thorinus respondit. “nullus homo
thesaurum gentis meae postulare potest, quia Smaug, qui
illum a nobis furatus est, quoque uitam uel domum ab eo
rapuit. thesaurus Smaugi non fuit, cuius pars gesta illius
mala emendare non posset. pretium bonorum atque auxilii,
quae a Hominibus-Lacus accepimus, cum aequitate
soluemus – in tempore idoneo. sed nihil, nec etiam
pretium panis, uiribus minantibus dabimus. dum copia
armata ante fores nostras iacet, uos sicut inimicos et fures
intuemur.
“in animo habeo rogare quam partem hereditatis illorum
tu cognatis nostris soluisses si aceruum incustoditum et
nos interfectos inuenisses.”
“quaestio quidem aequa,” Vates respondit. “sed uos non
mortui estis, et nos non latrones sumus. praeterea diuites
egentium, qui eis inopibus amici erant, ultra ius
misereantur. et etiam postulata mea cetera sine responso
manent.”
“cum hominibus armatis prope portam meam, ut dixi,
non colloquar. nequaquam cum populo Regis-dryadum,
quem cum parua benignitate memini. qui nullam partem in