Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

fraudulentos, et citius tardiusue inuentos, fore ut
expellerentur. falsus fuit. Thorinus, sane, re uera nepos
Regis sub Monte erat, nec quisquam scit quae nanus
quidam aut ad ulciscendum aut recipiendum suum non
audeat atque agat.
sed Dominum nequaquam paenituit illos dimittere. quos
magno sumptu aluit, et aduentus quorum res mutauerat in
unum diem festum longum, in quo negotium haesit. “ei
discedant et Smaugem uexent, et uideant quomodo ille eos
salutet!” cogitabat. “certe, o Thorine Thraini fili Throris
filii!” inquit. “te oportet postulare suum. nunc est hora, de
qua in antiquis diebus dictum est. tu tale auxilium, quale
offerre possumus, habebis, et confidimus gratiae tuae cum
regnum tuum receptum erit.”
itaque uno die, quamquam autumnus senescebat et uenti
erant frigidi, et folia cito descendebant, tres lintres
magnae remigibus, nanis, Domino Bagginse, atque multis
cibariis oneratae, ex Oppido-Lacus egressae sunt. equi
atque manni ab itinere flexuosi circummissi sunt, qui in
loco ad egrediendum destinato illis obuiam irent. Dominus
et consiliarii e gradibus magnis * curiae, qui ad lacum
descenderunt, eos ualere iusserunt. homines in
crepidinibus et e fenestris cantauerunt. remis mersis atque
asperginibus factis lacum subeuntes ad septentrionem
discesserunt in parte ultima itineris longi. Bilbo solus erat
miserrimus.