Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

studiosi fuerunt, et descriptionem eius Golli gratissime
horruerunt.
“et tum quaestionem alteram cogitare nequiui dum ille
iuxta me sedet,” finem fecit Bilbo; “ita ego dixi ‘quid in
sinu meo est?’ neque ille tribus conatis conicere poterat.
ita dixi: ‘quid de promisso tuo? exitum mihi monstra!’ sed
ille ad me uenit ut me necaret, et effugi, et decidi, et ille in
tenebris me amisit. tum illum secutus sum quod illum, qui
secum loquebatur, audiui. qui putauit me re uera scire
exitum, itaque ad id progrediebatur. et tum in introitu
consedit neque praeterire potui. ita super eum saluit et
euasi, et ad portam decurri.”
“quid de custodibus?” rogauerunt. “num fuerunt nulli?”
“sane! multi; sed eos elusi. in ianua fixus sum, quae
solum a rima aperta est, et multos orbiculos amisi,” tristis
inquit, uestimenta scissa aspiciens.“sed per ianuam
quidem se compressi – ecce hic sum.”
nani eum honoris noui satis dignum aspexerunt, dum de
custodes eludendo, super Gollum saliendo, et per ianuam
se comprimendo loquitur, quasi res nec difficilis nec
periculosa fuisset.
“quid uobis dixi?” Gandalphus ridens inquit. “est
Domino Bagginsi magis quam coniecistis.” his dictis,
Bilbonem sub superciliis fruticosis mirimodis intuitus est,
et hobbitus miratus est num ille partem fabulae, quam is
omiserat, coniecisset.
tum quaestiones suas rogandas habuit, nam, quamquam