Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

dryades uenantes, per omnem tempus in quo afuerunt,
persequi non potuit, itaque exitus e silua numquam inuenit,
et miser errans in silua relinquebatur, territus ne se
amitteret, donec redeundi occasio uenit. extrinsecus etiam
esuriens fuit, nam nihil uenatoris fuit; sed cum in antris
fuisset, cibo e cella aut mensa rapto dum nemo adest,
uictum generis nesciocuius suppeditare potuit.
“sum similis effractario qui effugere nequit, sed domum
eandem diem ex die effringere cogitur,” putauit. “haec est
pars uastissima atque hebetissima omnis huius miseri,
incommodi facinoris! utinam in foramine-hobbito meo
iuxta focum calidum meum cum lucerna nitenti essem!”
porro, saepe uolebat se nuntium auxilii mago mittere
posse, quae res sane fuit omnino impossibilis; mox
intellexit quid agendum sit, Domino Bagginsi, solo et
inopi auxilii, agendum est.
demum, post hebdomadem aut duas huius generis uitae
obrependi, custodes aspiciendo sequendoque, et
quaecumque pericula, quae potuit, faciendo, locum in quo
quisque nanus capiebatur inuenire potuerat. omnes
duodecim cellas quorum in partibus diuersis aulae inuenit,
et post tempus quoddam itinera per aulam optime nouit.
die quodam ualde admiratus est se excipere custodes
quosdam loquentes et discere nanum alium quoque in
carcere esse, in loco praecipue profundo tenebrosoque.
statim coniecit, sane, hunc esse Thorinum; paulo post
inuenit se recte coniecisse. demum post difficultates