χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ Γ . Α Ν Α Γ Ν ω Σ Τ Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ
Γεώργιος Ν. Αναγνωστόπουλος: ένας Εύελπις Καθηγητής στο ΕΜΠ
Ο Αχλαδόκαμπος είναι ένα ιστορικό ορεινό χωριό της Αργολίδας, σε υψόμετρο 500
μ. στο όρος Αρτεμίσιο και περιβάλλεται κυριολεκτικά από τους ορεινούς όγκους του
Αρτεμισίου. Οι κατοικίες του χωριού έχουν αμφιθεατρική διάταξη με κατεύθυνση
προς δυσμάς και στις υπώρειές τους εκτείνεται ο γνωστός ελαιόκαμπος του Αχλαδοκάμπου.
Η πρόσβαση στο χωριό γίνεται από το Άργος είτε μέσω ενός «φιδωτού» και
δύσκολου δρόμου («Κολοσούρτης» είναι το χαρακτηριστικό όνομά του), είτε μέσω
της σιδηροδρομικής γραμμής η οποία διέρχεται στα όρια του κάμπου και της πλαγιάς
του Αχλαδοκάμπου. Η οικονομία του χωριού είναι αγροτική – κτηνοτροφική.
Μέσα σε αυτό το λιτό και άγριο τοπίο της Αργολίδας γεννήθηκε το 1894 ο μετέπειτα
Καθηγητής του Ε.Μ.Π. Γεώργιος Ν. Αναγνωστόπουλος. Παιδί τυπικής αγροτικής
οικογένειας –με 9 παιδιά– και με σχετικά μικρό κλήρο, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο
στο χωριό του. Η θέλησή του να προοδεύσει τον οδήγησε να συνεχίσει το σχολείο
στο Ναύπλιο, ως οικότροφος της οικογένειας Καρδαμάκη. Παρόλη τη θαλπωρή που
του προσέφεραν, κάθε Σαββατοκύριακο ακολουθούσε πεζοπορώντας, επί τέσσερις
περίπου ώρες, τη διαδρομή προς τον Αχλαδόκαμπο προκειμένου να τροφοδοτηθεί
από το σπίτι του.
Πολύ νωρίς αντιλήφθηκε ότι ο μόνος τρόπος για να προοδεύσει και να ξεφύγει
από την αγροτική ζωή ήταν η μόρφωση και η εξέλιξη. Έτσι φρόντισε να περιλαμβάνεται
μεταξύ των αρίστων μαθητών του Γυμνασίου Ναυπλίου και παράλληλα κατέβαλε
προσπάθειες, με όσα μέσα του προσφέρονταν, να μάθει μία ξένη γλώσσα, τη
Γαλλική. Την εποχή εκείνη η φοίτηση σε μία στρατιωτική σχολή ήταν μία λύση για
ανέξοδη μόρφωση και εξασφαλισμένο μέλλον. Άλλωστε και παιδιά εύπορων ή και
ιστορικών οικογενειών επεδίωκαν τη φοίτηση στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, οι
απόφοιτοι της οποίας έχαιραν και αξιόλoγης κοινωνικής καταξίωσης. Οι αρχές του
20ού αιώνα ήταν μία εποχή συνεχών αγώνων και πολέμων που αποσκοπούσαν στην
απελευθέρωση των Ελληνικών εδαφών.
Εισήχθη λοιπόν στη Σχολή Ευελπίδων τον Ιανουάριο του 1915 και αποφοίτησε
πρώτος ως ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού τον Αύγουστο του 1917. Ως αξιωματικός
πλέον, συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μακεδονία και στη συνέχεια
στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας, όπου μαχόμενος το 1921 δέχθηκε πολλαπλά
τραύματα από θραύσματα οβίδας και ονομάσθηκε από την τότε Βασίλισσα Σοφία «ο
διάτρητος Υπολοχαγός». Μερικά από τα θραύσματα αυτά τον ακολούθησαν σε όλη
την υπόλοιπη ζωή του. Για την πολεμική του δράση τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο
ανδρείας (1921), το Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου του Α΄ (1921), το Μετάλλιο Στρατιωτικής
Αξίας Δ΄ Τάξεως (1921), καθώς και τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως (1922).
Το 1922 εισήχθη ως υπότροφος του Ελληνικού Κράτους στην Ανώτατη Σχολή των
Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π., από την οποία αποφοίτησε το 1925 με βαθμό 8,19.
Κατά το ίδιο έτος, μετά από σχετικό διαγωνισμό, κρίθηκε ως ο πλέον κατάλληλος και
εστάλη ως υπότροφος στη Σχολή Εκρηκτικών Υλών του Πανεπιστημίου των Παρισίων.
Από τη Σχολή έλαβε το Δiπλωμα του Μηχανικού Εκρηκτικών Υλών το 1927, ενώ
παράλληλα εκπονούσε έρευνα για την απόκτηση του τίτλου του Διδάκτορος. Έτσι
τον lούλιο του 1928 έλαβε τον τίτλο του Docteur de Ι' Université, από την Faculté des
Sciences de Ι' Université de Ρaris με βαθμό άριστα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών
του στο Παρίσι έφερε το βαθμό του Λοχαγού και είχε ως συμμαθητή στην ανωτέρω
Σχολή το Σοφοκλή Βενιζέλο, επίσης Λοχαγό του Πυροβολικού.
O Ανδρέας Γ. Αναγνωστόπουλος
είναι Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ
Ε Ν Ο Τ Η Τ Α I : Α Π Ο Τ Η Ν Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Τ Ο Υ Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο Υ
189