χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

από εργολάβους κατασκευών της ΔΕΗ. [11] Η μετάβαση της ομάδας αυτής στη ΔΕΗ
είναι συνήθως ομαλή, αφού, όπως επισημαίνεται «το μόνιμο προσωπικό της ΔΕΗ
(κυρίως προσωπικό εκμεταλλεύσεως) θα επιλεγεί κατά προτίμηση από το προσωπικό
που χρησιμοποιήθηκε για τις κατασκευές». [12]
Στην τρίτη κατηγορία περιλαμβάνονται όσοι πριν από την πρόσληψή τους στη
ΔΕΗ εργάσθηκαν σε ιδιωτικές ηλεκτρικές εταιρείες που ακόμα δεν είχαν εξαγορασθεί
από τη ΔΕΗ, κυρίως στις μεγαλύτερες, όπως η Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών-Πειραιώς,
η Ελληνική Ηλεκτρική Εταιρεία, η εταιρεία Γαλιλαίος σε Βόλο και Μυτιλήνη και ο
Γλαύκος της Πάτρας.
Τέλος, μία ακόμη μικρότερη ομάδα είναι εκείνη που εργάζεται σε εργοστάσια ή
τεχνικές εταιρείες.
Η πρώτη γενιά μηχανικών προσλαμβάνεται στη ΔΕΗ το διάστημα 1951-1960 και
εντάσσεται σε «μάχιμες», ως επί το πλείστον, μονάδες: Διεύθυνση Μελετών Υδροηλεκτρικών
Έργων, Διεύθυνση Μελετών Διανομής, Υπηρεσία Συντηρήσεως Γραμμών
Μεταφοράς και Υποσταθμών, Υπηρεσία Τεχνικού Ταχυσυνεργείου, λιγνιτωρυχείο και
θερμοηλεκτρικός σταθμός Αλιβερίου κ.λπ.
Η αμερικανικής προέλευσης τεχνογνωσία μεταφέρεται στους μηχανικούς είτε
με την εργασία τους υπό την εποπτεία των αμερικανών μηχανικών είτε με τη μετεκπαίδευσή
τους στην ίδια την EBASCO (ΗΠΑ), στη γαλλική Electricité de France ή στη
Γερμανία. Ωστόσο, οι έλληνες μηχανικοί συχνά καλούνται να αντιμετωπίσουν και να
λύσουν οι ίδιοι προβλήματα λόγω των ιδιομορφιών της χώρας, π.χ. μορφολογία του
εδάφους και συνεπακόλουθες δυσκολίες στην τοποθέτηση στύλων κ.λπ.
Ουσιαστικά, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας 1960 έχει ολοκληρωθεί η μετεκπαίδευση
και εξειδίκευση του σώματος αυτού των πρώτων μηχανικών της ΔΕΗ, έτσι ώστε
ένας σημαντικός αριθμός τους να εξελιχθεί και να αναλάβει διευθυντικές θέσεις κατά
τη δεκαετία του 1970, καλύπτοντας όλο το φάσμα της οργανωτικής δομής της επιχείρησης.
Οι μηχανικοί των μεγάλων μετώπων της παραγωγής, μεταφοράς και διανομής
ηλεκτρικής ενέργειας μετατρέπονται σε σημαντικά διοικητικά στελέχη, κάτι
που αποτελεί ένα ενδιαφέρον ζήτημα προς έρευνα από μόνο του. Χαρακτηριστικά,
μηχανικοί-στελέχη αυτής γενιάς, μετά από την εργασία τους σε πολλά από τα έργα
που προαναφέρθηκαν, ασχολήθηκαν –μάλιστα επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον
και αναλαμβάνοντας σημαντικές πρωτοβουλίες– με το Θεματολόγιο (συγκρότηση
ενιαίου αρχείου για όλη της επιχείρηση), με το Σύστημα Εγγράφων Επικοινωνιών, με
τη χρήση της νεοελληνικής στις έγγραφες επικοινωνίες της ΔΕΗ και με την εισαγωγή
της μικροφωτογράφισης των αρχείων της ΔΕΗ. Αυτό το δεδομένο, δηλαδή η επιτυχής
μετάβαση από την τεχνική δραστηριότητα σε μία πιο επιτελική - θεωρητική εργασία
που δεν έχει σχέση με τα ειδικά χαρακτηριστικά και προσόντα του μηχανικού,
αποτελεί ένα πρόσθετο στοιχείο αυτής της ιδιαίτερης ταυτότητας της πρώτης γενιάς
μηχανικών.
Η πρώτη γενιά μηχανικών αποχωρεί από την επιχείρηση στη δεκαετία του 1980.
Ας σημειωθεί δε ότι για ορισμένους έχει μεσολαβήσει η περιπέτεια της Χούντας με
απολύσεις και επαναπροσλήψεις το διάστημα 1967-1974. Η καριέρα, όμως, αυτής της
πρώτης γενιάς, όχι απλώς δεν σταματά με την αποχώρηση από τη ΔΕΗ, αλλά συνεχίζεται
σε υψηλές στελεχικές θέσεις σε δημόσιους οργανισμούς, ιδιωτικές εταιρείες,
αλλά ακόμα και στην ίδια τη ΔΕΗ με την ιδιότητα του συμβούλου ή ακόμη και με ακαδημαϊκή
καριέρα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε,
ωστόσο, ότι η επιστημονική ενασχόληση ενός αριθμού μηχανικών - στελεχών δεν
[11] Δημοσία Επιχείρησις Ηλεκτρισμού, Έκθεσις Πεπραγμένων κατά το Οικονομικόν Έτος 1953-1954,
Αθήνα 1955, σ. 98.
[12] Δημοσία Επιχείρησις Ηλεκτρισμού, Έκθεσις Πεπραγμένων κατά το Οικονομικόν Έτος 1952-1953,
Αθήνα 1954, σ. 69.
Ε Ν Ο Τ Η Τ Α Ι Ι :
Τ Ε Χ Ν Ι Κ Α Ε Ρ Γ Α , Ε Ν Ε Ρ Γ Ε Ι Α , Δ Ι Κ Τ Υ Α & Υ Π Ο Δ Ο Μ Ε Σ
449