χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

12. Θεόδωρος Π. Ηπίτης [11]
13. Δημήτριος Σκαλιστήρης [4]
Μηχανική αλλά και Φυσική) και στη συνέχεια παραιτήθηκε. Ο λόγος δεν είναι γνωστός
εικάζεται όμως ότι συνέβαλε στην απόφασή του η σταδιακή απομάκρυνση του
Σχολείου από τον αρχικό του προορισμό (εκπαίδευση τεχνιτών) και η στροφή στην
εκπαίδευση σπουδαστών των καλών τεχνών. Η στροφή αυτή χαρακτηρίζει συνολικά
την περίοδο Καυταντζόγλου και γι’ αυτό εδέχθη σφοδρές επικρίσεις ακόμα και από
του βήματος της Βουλής [10]. Σημειώνεται μάλιστα ότι τα άλλα μαθήματα Μηχανικής
που προέβλεπε το διάταγμα του 1843 (Εξήγησις των Μηχανών και Οικοδομών και
Πρακτική Μηχανική) ουδέποτε εδιδάχθησαν ελλείψει, προφανώς, των καταλλήλων
εργαστηρίων αλλά και διδασκόντων.
Η γενικότερη παραμέληση των τεχνικών σπουδών στο «Βασιλικόν Σχολείον των
Τεχνών» είχε ως αποτέλεσμα να εξοβελισθεί πλήρως η Μηχανική από το Πρόγραμμα
Σπουδών. Από την παραίτηση του Βούρη (1847) μέχρι και το 1862 δεν εδιορίσθη διδάσκαλος
Μηχανικής και το μάθημα δεν εδιδάσκετο. Τον Οκτώβριο του 1862 διορίζεται
διδάσκαλος ενός «υβριδικού» μαθήματος, της «Φυσικομηχανικής», το οποίο για πρώτη
φορά εμφανίζεται στην ιστορία του Σχολείου, ο λοχαγός του Μηχανικού Λεωνίδας
Βλάσης σε αντικατάσταση του Βασιλείου Λάκωνος ο οποίος όμως εδίδασκε το μάθημα
της «Φυσικής Πειραματικής» και η θητεία του είχε λήξει ήδη από το 1859 (!).
Γεννημένος στο Ναύπλιο το 1828 ο Βλάσης απεφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και
συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Ο Βλάσης εδίδαξε το μάθημα αυτό (του οποίου
το περιεχόμενο δεν μας είναι γνωστό) για ελάχιστους μήνες δεδομένου ότι το Μάρτιο
του 1863 απελύθη «… δι’ εγκατάλειψιν της θέσεώς του» [4]. Θα επαναπροσληφθεί το
επόμενο έτος ενώ το 1878 θα διορισθεί νομομηχανικός στη νεοσύστατη υπηρεσία
Δημοσίων Έργων στην οποία διετέλεσε και διευθυντής το 1885.
5. Περίοδοι Μεσοβασιλείας (1862-1864) και Δημητρίου Σκαλιστήρη (1864-1873):
Το νέο ξεκίνημα
Η έξωση του Όθωνα, στενού φίλου και προστάτη του Καυταντζόγλου, σε συνδυασμό
με τις σφοδρές επικρίσεις που εδέχετο ο τελευταίος για τον τρόπο Διεύθυνσης του
Σχολείου οδήγησε αναπόφευκτα στην απομάκρυνσή του από τη θέση του Διευθυντού.
Η επαναστατική κυβέρνηση δεν όρισε αμέσως νέο διευθυντή και τα σχετικά
καθήκοντα άσκησε επιτροπή με συντονιστή τον ταγματάρχη του Μηχανικού Γεράσιμο
Μεταξά. Η επιτροπή αυτή εισηγείται αναδιοργάνωση του Σχολείου και με το
Θέσπισμα της 26/08/1863 «Περί νέου διοργανισμού και διευθύνσεως του Σχολείου των
Τεχνών» το Πολυτεχνείο εισέρχεται σε μια νέα εποχή.
Το θέσπισμα της 26/08/1863 προβλέπει μεταξύ των μαθημάτων του «Καθημερινού
Σχολείου» και το μάθημα «Αρχαί Στατικής και Θεωρητικής και Πρακτικής Μηχανικής».
Ο όρος «Στατική» εμφανίζεται για πρώτη φορά. Υπάρχει και πάλι, όπως και
στο διάταγμα του Όθωνα της 22/10/1843, σαφής αντιδιαστολή με τα μαθήματα του
«Κυριακού Σχολείου» («Εξήγησις των χρησιμοτέρων μηχανών» και «Εξήγησις των οικοδομικών
μερών»), τα οποία είναι σαφώς προσανατολισμένα σε «Μηχανουργία» και
«Οικοδομική». Το θέσπισμα αναβαθμίζει σημαντικά το μάθημα της Μηχανικής είναι
δε χαρακτηριστικό ότι στον προϋπολογισμό του κράτους για το 1864 προεβλέπετο
επιμίσθιο για το διδάσκοντα το συγκεκριμένο μάθημα το ποσόν των 80 δρχ.
Αμέσως μετά την έκδοση του θεσπίσματος προσλαμβάνεται εκ νέου ο μόλις προ
ολίγων μηνών απολυθείς λοχαγός του Μηχανικού Λεωνίδας Βλάσης (7 Σεπτεμβρίου
1863) και του ανατίθεται η διδασκαλία του νέου μαθήματος «Αρχαί Στατικής και Θεωρητικής
και Πρακτικής Μηχανικής». Ο Βλάσης εδίδαξε το μάθημα μόλις επί ένα σχολικό
έτος, δεδομένου ότι το Μάιο του 1864 απομακρύνθηκε εκ νέου από τη θέση του για
άγνωστους αυτή τη φορά λόγους.
Μετά την απόλυση του Βλάση προσλαμβάνεται (Μάιος 1864) προσωρινώς ως
διδάσκαλος του μαθήματος «Αρχαί Στατικής και Θεωρητικής και Πρακτικής Μηχανικής»
ο λοχαγός του Μηχανικού Θεόδωρος Ηπίτης (φωτ. 12) υιός του ιατρού και γνωστού
32 Σ Τ Α Υ Ρ Ο Σ Κ. Κ Ο Υ Ρ Κ Ο Υ Λ Η Σ