ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Αρχικά η δράση της είναι προσανατολισμένη στην εργατική και αγροτική νεολαία<br />
και ποτέ επί της ουσίας δεν παρεκκλίνει από αυτό. Με την πραγματοποίηση Πανελλαδικής<br />
Συνδιάσκεψης, το Φεβρουάριο του 1927, διαφοροποιεί σ΄ ένα βαθμό τη<br />
στρατηγική που ακολουθούσε. Αποφασίζεται η μαζικοποίησή της και σχεδιάζεται η<br />
οργανωτική τακτική της. Συζητείται το θέμα της κινητοποίησης της εργαζόμενης και<br />
σπουδάζουσας νεολαίας προκειμένου να παλέψουν για την επίλυση των οικονομικών,<br />
κοινωνικών πολιτιστικών και πολιτικών προβλημάτων τους. [4]<br />
Από τη σχετική αρθρογραφία των αριστερών εντύπων (Ριζοσπάστης, εφημερίδα<br />
«Νεολαία») φαίνεται ότι η ΟΚΝΕ στοχεύει στους οικονομικά αδύναμους φοιτητές.<br />
Αυτούς βλέπει ως συνοδοιπόρους της εργατικής νεολαίας. Θα πρέπει να σημειώσουμε<br />
ότι η πρώτη Φοιτητική Αχτίδα ιδρύεται το 1926 στο Πανεπιστήμιο και αποτελεί<br />
τμήμα της Κομμουνιστικής Νεολαίας Αθήνας (ΚΝΑ) της ΟΚΝΕ. [5]<br />
Με την ανάδυση των αριστερών ιδεών στο χώρο των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων,<br />
η πολιτική αντιπαράθεση, όπως είναι φυσικό, μεταφέρεται και στον εκπαιδευτικό<br />
χώρο. Η εκπαίδευση πολιτικοποιείται και υπάγεται σε πολιτικές, ιδεολογικές, κρατικές<br />
και εθνικές σκοπιμότητες. [6] Από τους αστούς πολιτικούς τονίζεται η εθνική αποστολή<br />
του σχολείου και ο άρρηκτος δεσμός γλώσσας, έθνους, θρησκείας. [7]<br />
Η κατασταλτική πολιτική εισβάλει και στο χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ήδη<br />
από το 1928, το Επιτελικό Γραφείο του Στρατού Β.Σ στη Λάρισα, με έγγραφο το οποίο κοινοποιούσε<br />
ταυτοχρόνως στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο ΕΜΠ, στις Στρατιωτικές Σχολές<br />
Ευελπίδων και Υπαξιωματικών, ενημερώνει για τους κομμουνιστές μαθητές που αποφοίτησαν<br />
κατά το σχολικό έτος 1927-1928 από τα Γυμνάσια της περιοχής, με την υπόδειξη:<br />
«Τούτους παρακαλώ να έχητε υπόψιν δια την εφαρμογήν των εκδοθεισών μέχρι σήμερον<br />
διαταγών εν περιπτώσει εθελούσιας από τούδε κατατάξεώς των εν τω στρατώ». [8]<br />
Από το διαθέσιμο αρχειακό υλικό, κυρίως τα Πρακτικά της Συγκλήτου, προκύπτει<br />
ότι την περίοδο αυτή υπάρχει συγκροτημένη προσπάθεια από την πλευρά του<br />
σώματος των Καθηγητών του Πολυτεχνείου οι πολιτικές συγκρούσεις να κρατηθούν<br />
εκτός των πυλών του. Να λειτουργεί δηλαδή ως μια νησίδα αυτόνομη στο χάρτη της<br />
Ανώτατης Εκπαίδευσης, χωρίς να επηρεάζεται από τον αναβρασμό που προκαλούν<br />
οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και οι ανατροπές στον πολιτικό χώρο. Σημειώνεται<br />
ότι στο Μεσοπόλεμο συστατικό στοιχείο της στρατηγικής του τεχνικού κόσμου αλλά<br />
και γενικότερα της τεχνοκρατικής αντίληψης είναι η πολιτική ουδετερότητα. [9] Με τη<br />
θέση αυτή φαίνεται να συντάσσονται και οι καθηγητές του ΕΜΠ.<br />
Οι σπουδαστές συμμετέχουν σε ενέργειες που πολύ απέχουν από αυτό που η<br />
Σύγκλητος θεωρεί πολιτική ουδετερότητα. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται<br />
από το αστικό κράτος για την αντιμετώπιση του «κομμουνιστικού<br />
κινδύνου» –τηρουμένων των αναλογιών– χρησιμοποιούνται και από τη διοίκηση του<br />
Πολυτεχνείου. Η καταστολή εντός του Ιδρύματος παίρνει τη μορφή συγκεκριμένων<br />
μέτρων, όπως: 1) εκφοβισμός με την επιτήρηση των κινήσεων και κινητοποιήσεων<br />
των σπουδαστών, ανακρίσεις, αποβολές. 2) παραβίαση στοιχειωδών ατομικών δικαιωμάτων,<br />
παρακολούθηση των σπουδαστών, «φακέλωμα». 3) Λογοκρισία.<br />
[4] Α. Φλούτζη, «Το φοιτητικό κίνημα (1923-28)», σελ. 206, εκδ. Κέδρος, Αθήνα 1983.<br />
[5] Αγγελική Χριστοδούλου, «Από τον Πάγκαλο στο Βενιζέλο: Κομμουνιστικό κίνημα και αντικομμουνισμός<br />
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1926-1928)», Μεταπτυχιακή Διπλωματική εργασία.<br />
[6] Παντελής Κυπριανός, «Συγκριτική ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης», σελ. 184, Αθήνα 2004,<br />
εκδ. Βιβλιόραμα.<br />
[7] Για το θέμα: Η εκπαίδευση και ο Κομμουνισμός, βλ. Α. Δημαράς, «Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε<br />
(τεκμήρια ιστορίας)», σελ. 179-186, Αθήνα 1996, εκδ. Εστία.<br />
[8] Νίκη Μαρωνίτη, «Εθνικές πολιτικές προτεραιότητες 1928-1932» στο Η εκπαιδευτική πολιτική στα<br />
χρόνια του Ε. Βενιζέλου. Πρακτικά Συνεδρίου σελ. 337, εκδ. Ελληνικά Γράμματα.<br />
[9] Χριστίνα Αγραντώνη, «Μεσοπόλεμος: Οι μηχανικοί και η βιομηχανία», σελ. 292 στο Χρήστος<br />
Χατζηιωσήφ (επιμ.), Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα, τόμος Β2 (1933-1940 (Ο Μεσοπόλεμος),<br />
Αθήνα 2004, εκδ. Βιβλιόραμα.<br />
210 Ε Λ Ε Ν Η Π Α Σ Π Α Λ Ι Α Ρ Η
Change language