χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

τις σπου δές τους ε πέ στρε ψαν σε αυ τές: συμ με τεί χαν στην ί δρυ ση αρ χι τε κτο νι κών
σχο λών στα πρό τυ πα της πα ρι σι νής σχο λής δια τη ρώ ντας την πε ποί θη ση ό τι η αρ χιτε
κτο νι κή εί ναι πρω τί στως τέ χνη. Γι’ αυ τό και ο τρό πος ορ γά νω σής της προ σπά θη σε
να ακολουθήσει τα ateliers [26] της πα ρι σι νής École des Beaux-Arts με ορ θο λο γι στι κό
και ρεα λι στι κό πνεύ μα προ σαρ μο σμέ νο στα δε δο μέ να της νε ο σύ στα της ελ ληνι κής
σχο λής. Οι φοι τη τές κα τά τη διάρ κεια του α κα δη μα ϊ κού έ τους ε πε ξερ γάζο νταν τέσσε
ρα έ ως έ ξι θέ μα τα, διάρ κειας ε νός ή δύ ο μη νών, ε νώ πα ράλ λη λα πα ρέ δι δαν α νά
δε κα πεν θή με ρο δω δε κά ω ρη ά σκη ση. Ου σια στι κά ε πρό κει το περί ateliers, ό που οι
σπου δα στές παρέμεναν καθ’ όλη τη διάρ κεια της η μέ ρας με λε τώ ντας και σχε διάζο
ντας τα θέ μα τά τους.
Στη συ γκρότη ση των εκ παι δευ τι κών προ γραμ μά των, ο Α λέ ξαν δρος Νι κο λού δης
και ο φύ σει πραγ μα τι στής Hébrard, θα εμ φα νι στούν αρ κε τά ρε α λι στές και παρότι θα
καταφύγουν στα πρότυπα της Beaux-Arts τελικά θα καταφέρουν να προ σαρ μό σουν
τη θε μα το λο γί α στα ελ λη νι κά δε δο μέ να, ε νι σχύ ο ντας την ε παγ γελ μα τι κή κα τεύ θυνση
της Σχο λής σύμ φω να με τους κυ βερ νη τι κούς στό χους. Πα ρό τι ε πρό κει το πε ρί
φα ντα στι κών θε μά των (χω ρίς συ γκε κρι μέ νο οι κό πε δο κ.λπ.), ή ταν προ σαρ μο σμέ να
στην πραγ μα τι κό τη τα κυ ρί ως α πό πλευ ράς κλί μα κας αλ λά και χρή σης (Εκ παι δευτικά
κτή ρια, Μου σεί α, Βι βλιο θή κες κ.λπ.). Χα ρα κτη ρι στι κό εί ναι το γε γο νός ότι αρ κε τά
σύ ντο μα στα σπου δα στι κά θέ μα τα θα προ τα θούν και χρη στι κά κτήρια [27] .
Η αρ χι τε κτο νι κή τους παι δεί α στην École des Beaux-Arts ό που η άρ τια ε παγ γελ ματι
κή κα τάρ τι ση των αρ χι τε κτό νων ή ταν έ να α πό τα κυ ριό τε ρα ζη τού με να, αυ τό μα τα
έ θε τε την αρ χι τε κτο νι κή εκ παί δευ ση στην Ελ λά δα στα πλαί σια των πα ρα γω γι κών
δραστηριοτή των με στό χο την α νά πτυ ξη και την πρό ο δο, κάτι το οποίο αποτελούσε
άλλωστε και πολιτικό πρόταγμα.
Σύμπ νοιες και έριδες. Τα σ πέρματα μιας αν τι πα λότητας
Οι θητείες και των δύο καθηγητών διαιρούνται σε δύο περιόδους και ακολουθούν
ανάλογες πορείες. Ο Αλέξανδρος Νικολούδης [28] θα διδάξει στις περιόδους 1918-
1923 και 1936-1944, ενώ ο Hébrard [29] 1918-1921 και 1928-1932, οπότε εγκαταλείπει
οριστικά την Ελλάδα.
[26] Βλ. Cret, Paul-Philippe, «The École des Beaux-Arts and Architectural Education», Journal of the
Society of Architectural Historians, τ. 2 (April,1941), σσ. 3-15.
Carlhian, Jean-Paul, «The Ecole des Beaux-Arts: Modes and Manners», Journal of Architectural
Education, τόμ. 33, τ. 2, November 1979, σσ. 7-17.
Donald Drew Egbert, The Beaux-Arts Tradition in French Architecture, Princeton Univ. Press, New Jersey,
USA, 1980, σσ. 14, 15, 16, 17, 28, 38, 63-64, 65.
[27] Καρδα μί τση-Α δά μη, Μά ρω, ό.π., σ. 23.
[28] Στοι­χεί­α εκ­παι­δευ­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας α­πό τον φά­κε­λλο προ­σω­πι­κού του Α­λε­ξάν­δρου Νικο­λού­δη
στο Ε­θνι­κό Με­τσό­βιο Πο­λυ­τε­χνεί­ο.
ΦΕΚ 11/13-1-1918 Διο ρι σμός στην Έ δρα Αρ χι τε κτο νι κής ως τα κτι κός κα θη γη της. Υ πουρ γός: Κωνστα
ντί νος Ρα κτι βάν.
26-9-1919 Υ πο βο λή πα ραί τη σης (προς τη διεύ θυν ση του ΕΜΠ) η οποία δεν έγινε δεκτή.
ΦΕΚ 305/3-12-1923 Πα ραί τη ση του Α λε ξάν δρου Νι κο λού δη.
ΦΕΚ 23ΤΓ/6-2-1936 Διο ρί ζε ται τα κτι κός κα θη γη τής Κτηριολογίας. Υ πουρ γός: Άγ γε λος Οι κο νό μου.
Η μέ ρα ορ κω μο σί ας 10-11-1936. Ο Α λέ ξαν δρος Νι κο λού δης ζητά ε πι με λη τή και προ τεί νουν τον Κυπρια
νό Μπί ρη (με τά τα ξη α πό Έ δρα Οι κο δομι κής, κα θη γη τής: Εμ μ. Κριε ζής).
17-1-1940 Τρί μη νος α ναρ ρω τι κή ά δεια.
11-4-1940 Τρί μη νος α ναρ ρω τι κή ά δεια.
13-7-1940 Τρί μη νος α ναρ ρω τι κή ά δεια. Εί σο δος στο Σα να τό ριο Πε ντέ λης – Η τρι με λής ε πι τρο πή
κρί νει πε ρί ι κα νότη τος ε ξά σκη σης ε παγ γέλ μα τος.
27-9-1940 Α ναρ ρω τι κή ά δεια.
10-1-1942 Κα τάρ γη ση έ δρας Κτη ριο λο γί ας – Ο Α λέ ξαν δρος Νι κο λού δης δια τη ρείται εν υ πη ρε σί α.
βλ. Αμαλία Κωτσάκη, ό.π., σσ. 235-6.
[29] Κα ρα δή μου-Γε ρό λυ μπου, Α λε ξάν δρα, Για κουμής, Χά ρης, ό.π., σ. 59-60.
72 Α . Κ Ω Τ Σ Α Κ Η