χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Επιπλέον, μπορεί να συνδεθεί και με την αναζήτηση από τις ελληνικές ερευνητικές
ομάδες συμπληρωματικών πόρων αφού οι εθνικοί πόροι που χορηγούνται στα ακαδημαϊκά
ιδρύματα με στόχο την Ε&Α είναι περιορισμένοι. Τέλος, η συμμετοχή του
ΕΜΠ δεν είναι μονοδιάστατη αλλά καλύπτει όλο το φάσμα των ερευνητικών περιοχών
που καθορίζονται κάθε φορά από την ΕΕ, υποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο
την ευρύτητα των επιστημονικών πεδίων που καλύπτονται από τα εργαστήρια και
τις ερευνητικές ομάδες του ΕΜΠ.
Το ΕΜΠ έχει αναπτύξει έναν πολύ ουσιαστικό, κεντρικό ρόλο στα ερευνητικά
δίκτυα που δομούνται από τις χρηματοδοτούμενες ερευνητικές συνεργασίες. Αυτό
πρακτικά σημαίνει ότι έχει αποκτήσει μια πολύ καλή δικτύωση μέσα στο χρόνο τόσο
σε όρους καλής επικοινωνίας, μεταφοράς και διάχυσης της γνώσης όσο και σε δυνητικό
έλεγχο της πληροφορίας και της παραγόμενης τεχνολογικής γνώσης. Ο ρόλος
του είναι σημαντικός για το συνολικό ευρωπαϊκό δίκτυο αλλά ακόμη περισσότερο
για το ελληνικό υποδίκτυο αφού δρα ως φορέας-γέφυρα για ελληνικούς φορείς που
έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το δίκτυο ή είναι φορείς απομακρυσμένοι
από το κέντρο του, προσφέροντάς τους έτσι τη δυνατότητα να αποκτούν πρόσβαση
σε συμπληρωματικούς πόρους και γνώση που δεν θα είχαν αλλιώς την ευκαιρία να
προσεγγίσουν.
Βιβλιογρ αφικές αναφορ ές
Bell, G.G. 2005. Clusters, networks and firm innovativeness. Strategic Management Journal
26: 281-295.
Breschi, S., and L. Cusmano. 2004. Unveiling the texture of a European Research Area:
Emergence of oligarchic networks under EU Framework Programmes. International
Journal of Technology Management 27: 747-772
Caloghirou, Y., S. Ioannides, and N.S. Vonortas. 2004. Research joint ventures: A survey
in theoretical literature. In European Collaboration in Research and Development:
Business Strategies and Public Policy, ed. in Y. Caloghirou, N. S. Vonortas, and S,
Ioannides, 20-35. Cheltenham, UK: Edward Elgar.
Peterson, J., and M. Sharp. 1998. Technology Policy in the European Union, New York: St.
Martin’s Press.
Powell, W.W., K.W. Koput, and L. Smith-Doerr. 1996. Interorganizational collaboration
and the locus of innovation: Networks of learning in biotechnology. Administrative
Science Quarterly 41: 116–145.
Protogerou, A., Y. Caloghirou, and E. Siokas. 2010. Policy-Driven Collaborative Research
Networks in Europe. Economics of Innovation and New Technology 19(4):325-347.
Roediger-Schluga, T., and M. J. Barber. 2008. R&D collaboration networks in the European
Framework Programmes: data processing, network construction and selected results.
International Journal of Foresight and Innovation Policy 4: 321-347.
Wasserman, S., and K. Faust. 1994. Social Network Analysis: Methods and Applications.
Cambridge: Cambridge University Press.
304 Γ . Κ Α Λ Ο Γ Η Ρ Ο Υ , Α . Π Ρ Ω Τ Ο Γ Ε Ρ Ο Υ , Ε . Σ Ι Ω Κ Α Σ