ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
5<br />
4<br />
6<br />
Γρηγόριος Πετιμεζάς, ο οποίος παραδίδει στον ανθυπολοχαγό Νικόλαο Σούτσο στα<br />
1854. Η ανοικοδόμηση του «Ραλλείου» Παρθεναγωγείου στην πλατεία Κοραή και του<br />
νέου Λοιμοκαθαρτηρίου (εικ. 4, 5), η διαμόρφωση και ο εξοπλισμός των κεντρικών<br />
πλατειών της πόλης, καθώς και τα πρώτα έργα οδοποιίας και λιμενικής υποδομής<br />
συγκαταλέγονται στη δημιουργία τους.<br />
Από το 1857 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1860 ακολουθεί μια σειρά άλλων<br />
στρατιωτικών μηχανικών: ο λοχαγός Θεόδωρος Ηπίτης –το όνομα του οποίου συνδέεται<br />
με το κτίριο του πρώτου Δημαρχείου και το σχολείο του Υδραϊκού συνοικισμού–,<br />
ο υπολοχαγός Ιωάννης Τριγγέτας και ο ανθυπολοχαγός Νικόλαος Σχινάς –που<br />
εκπονούν τα σχέδια της πρώτης και της δεύτερης Δημοτικής Αγοράς αντίστοιχα–<br />
(εικ. 6), καθώς και ο υπολοχαγός Γεράσιμος Μεταξάς είναι οι κυριότεροι. Ειδικότερα<br />
ο τελευταίος, ο οποίος υπηρέτησε και ως Διευθυντής του Σχολείου των Τεχνών και<br />
καθηγητής της Αρχιτεκτονικής και της Οικοδομικής σε αυτό, ανήκει στους σημαντικούς<br />
συντελεστές αυτής της περιόδου. Από τα γνωστότερα έργα του στην Αθήνα<br />
είναι το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Στον Πειραιά μελετά το κτίριο του Τζαννείου<br />
Νοσοκομείου στα 1865-66 (εικ. 7).<br />
Το Αρχιτεκτονικό Γραφείο του Δήμου στελεχώνεται με περισσότερο προσωπικό<br />
–σχεδιαστές, βοηθούς και επιστάτες– μετά το 1870, εξαιτίας των νέων αναγκών που<br />
δημιουργούνται για τον έλεγχο και τη συντήρηση της υποδομής, κυρίως των εγκαταστάσεων<br />
ύδρευσης και της οδοποιίας. Επιπλέον, αξιόλογοι αρχιτέκτονες υπηρετούν σ’<br />
αυτό το διάστημα. Ανάμεσά τους, ο Ιωάννης Λαζαρίμος –Δημοτικός Μηχανικός από<br />
το 1877– και ο βοηθός και διάδοχός του Γεώργιος Ζίζηλας, οι οποίοι δημιουργούν<br />
περίπου για μια εικοσαετία.<br />
Ο πρώτος (1849-1913), με πλούσιο συνθετικό και συγγραφικό έργο, κατάγεται<br />
από την Ύδρα, αλλά γεννιέται στον Πειραιά. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών<br />
του Παρισιού, ενώ έχει παρακολουθήσει μαθήματα και στο Βερολίνο. Σπούδασε<br />
«Χωρομετρία» στο Σχολείον των Τεχνών. Είναι καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων και<br />
του Σχολείου των Τεχνών στο μάθημα αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα, διατελεί<br />
μάλιστα και Υποδιευθυντής και Διευθυντής του τελευταίου (Φεσσά, 1994: 419 και Δημακόπουλος,<br />
1983: 117). Επίσης, αναφέρεται ως καθηγητής στο Σχολείον των Βιομηχά-<br />
332 Σ Τ Α Μ Α Τ Ι Ν Α Γ . Μ Α Λ Ι Κ Ο Υ Τ Η