χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

εξαρτώνται κατά 100% από την ενέργεια των θερμών πηγών. Παρόμοια μορφή αξιοποίησης
γίνεται και σε άλλες πόλεις της Ισλανδίας όπου θερμές πηγές εκδηλώνονται.
δ. Ν. Ζηλανδία
Σχετικά στοιχεία μας παραχωρήθηκαν από το Προξενείο της Χώρας αυτής στην Ελλάδα.
Η Ν. Ζηλανδία περιλαμβάνεται ανάμεσα στις χώρες με σημαντική αξιοποίηση
του ΓΘΔ της. Το 7% της εγκατεστημένης στη χώρα ισχύος προς παραγωγή ηλεκτρικής
ενέργειας προέρχεται από μονάδες γεωθερμοηλεκτρικής ισχύος 6294 MW.
Συνοψίζοντας την αναφορά μας στους γεωθερμικούς πόρους μερικών χωρών
της Υδρογείου, καθώς και στο βαθμό αξιοποίησης και εκμετάλλευσής τους υπογραμμίζουμε
και πάλι ότι κάθε χώρα που ευτύχησε να έχει αξιοποιήσιμο ΓΘΔ, το
εκμεταλλεύεται και επωφελείται από αυτό. Ακόμη και στην Τουρκία, με ασήμαντο
ΓΘΔ, το Δυναμικό αυτό αξιοποιείται. Κλείνοντας το μέρος αυτό της εργασίας μας
σημειώνουμε ότι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι:
i. Η συμμετοχή των Α.Π.Ε. στο ενεργειακό δυναμικό της Ένωσης να αυξηθεί από το
6% (1995) στο 12% το έτος 2010,
ii. να διπλασιαστεί, μέχρι το 2010, η γεωθερμοηλεκτρική ενέργεια που ανακτάται από
το ΓΘΔ. Σημειώνεται (Μιχ. Φυτίκας) ότι ο δεύτερος αυτός στόχος καλύφθηκε σχεδόν
το 2005, κατά κύριο λόγο από τη χρήση των γεωθερμικών αντλιών θερμότητος για
θέρμανση και κλιματισμό κτηρίων από υπόθερμα γεωθερμικά ή υπεδαφικά ρευστά.
Στην προσπάθεια αυτή και στα αποτελέσματα συνέβαλαν ουσιαστικά και οι καθηγητές
του Ε.Μ.Π. κ.κ. Παπαγεωργάκης, Κουμούτσος, κ.ά. Τέλος, αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει
πλέον χώρα στην Υδρόγειο που να μην αξιοποιεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό τους
γεωθερμικούς και τους υπεδαφικούς θερμικούς πόρους. Μόνο στη χώρα μας, το ΓΘΔ
ουσιαστικά υπνώτει. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες, οι μισθωτές των σημαντικότερων γεωθερμικών
πεδίων της Ελλάδας, αδρανούν. Μεμονωμένες προσπάθειες και εγχειρήματα
δεν μεταβάλλουν την παραπάνω εικόνα σε μια χώρα με πολύ σημαντικό ΓΘΔ.
Μόνη, ουσιαστικά, εξαίρεση οι προσπάθειες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών
Ερευνών στην έρευνα, εντοπισμό και καταγραφή του Δυναμικού αυτού,
που συνεχίζεται. Εξ άλλου θα πρέπει να αναφερθεί και εδώ η συμβολή του Καθηγητή
Γεωθερμίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Μ. Φυτίκα, τόσο ως λειτουργού του
Ακαδημαϊκού Χώρου όσο και για το γεγονός ότι η Χώρα αυτή, εδώ, έμαθε από τον Μιχ.
Φυτίκα, με την επιστροφή του από την Ιταλία με τον τίτλο του Διδάκτορα Γεωθερμίας,
ότι το ΓΘΔ της Ελλάδας (και όχι μόνο) δεν είναι μόνο θερμά νερά για θερμόλουτρα, κ.λπ.,
αλλά, κατά κυρίαρχο λόγο, ενέργεια σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό ή αενάως (Μήλος, Νίσυρος,
κ.λπ.) ανανεούμενη, ήπια περιβαλλοντικά. Υπάρχουν σήμερα και εφαρμόζονται
κατάλληλες τεχνικές με τις οποίες διαχωρίζεται μέρος των στερεών ουσιών (αλάτων) που
συμπαρασύρουν τα γεωθερμικά ρευστά πριν από την απόδοση της θερμοκινητικής τους
ενέργειας στους αντίστοιχους στροβίλους. Τα στερεά αυτά κατάλοιπα, ως ένα βαθμό,
αξιοποιούνται. Οτιδήποτε όμως χαρακτηρίζεται ως άχρηστο, επαναφέρεται στους υπόγειους
γεωθερμικούς ταμιευτήρες. Γενικότερα, η επαναφορά των γεωθερμικών ρευστών
και στερεών υπολειμμάτων στους ταμιευτήρες, εκτός από την ανανέωση των δυνατοτήτων
τους, συμβάλλει ποικιλοτρόπως και στην προστασία του περιβάλλοντος.
Υπογραμμίζουμε ακόμη με ιδιαίτερη έμφαση το γεγονός ότι η εκμετάλλευση του
ΓΘΔ είναι, πέραν όλων των προαναφερθέντων, και ανταγωνιστική από οικονομική
σκοπιά, κρινόμενη τόσο σε απόλυτα νομισματικά μεγέθη όσο και σε σύγκριση με τις
συνήθεις μορφές ενέργειας.
3. Γεωθερ μ ι κΟ δυ ν α μ ι κΟ τ η ς Ε λ λ Α δ ο ς
Η Ελλάδα περιλαμβάνεται στις Χώρες της Υδρογείου με σοβαρό γεωθερμικό ενδιαφέρον.
Ο ελληνικός χώρος έχει ευνοηθεί από γεωθερμική άποψη. Η ύπαρξη ενεργού
Ε Ν Ο Τ Η Τ Α I I : Τ Ε Χ Ν Ι Κ Α Ε Ρ Γ Α , Ε Ν Ε Ρ Γ Ε Ι Α , Δ Ι Κ Τ Υ Α & Υ Π Ο Δ Ο Μ Ε Σ
483