ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
20<br />
21<br />
Στο κεντρικό τμήμα της κάτοψης διατάσσεται η πεταλόσχημη αίθουσα –σε ύψος δύο<br />
ορόφων μαζί με το πρόπυλο και τα foyers–, η οποία περιβάλλεται από ομόκεντρο<br />
περιμετρικό διάδρομο που περιλαμβάνει και τα κλιμακοστάσια προς τους εξώστες<br />
(Δημακόπουλος, 1983: 113). Το δεύτερο, που έχει οκταγωνική κάτοψη, σχεδιάζεται<br />
σύμφωνα με το κτιριολογικό πρόγραμμα των λειτουργιών ενός χρηματιστηρίου,<br />
όμως στη συνέχεια στεγάζει τις δημοτικές υπηρεσίες της πόλης, με αποτέλεσμα να<br />
υποστεί σταδιακές μεταβολές στη διάταξη των χώρων και τις προσπελάσεις. Στη<br />
στάθμη του ισογείου κυριαρχούν μια ευρύχωρη αίθουσα και ο διάδρομος προσπέλασης,<br />
ενώ περιμετρικά οργανώνονται καταστήματα. Ένα μεγαλοπρεπές κεντρικό<br />
κλιμακοστάσιο οδηγεί στον πρώτο όροφο, όπου διατάσσονται μια επίσης μεγάλη<br />
αίθουσα, χώροι εστίασης, βοηθητικά και γραφεία. Με τον πύργο του ρολογιού στην<br />
τρίτη στάθμη τονίζεται ιδιαίτερα το κέντρο βάρους του οικοδομήματος (Μαλικούτη,<br />
1999: Α, 251).<br />
20. Σκαρίφημα της πύλης του<br />
Νεκροταφείου Πειραιά, 1886.<br />
Πηγή: Αρχείον Δήμου Πειραιώς,<br />
φ. 1886 (Μαλικούτη, 1999: Δ, 169).<br />
21. Κάτοψη, τομή και όψη<br />
Οστεοφυλακείου Νεκροταφείου<br />
Πειραιά, 1886.<br />
Πηγή: Αρχείον Δήμου Πειραιώς,<br />
φ. 1886 (Μαλικούτη, 1999: Δ, 171).<br />
3.1.2. Στοιχεία για τη διαμόρφωση των όψεων<br />
Οι όψεις των δημοσίων κτιρίων ακολουθούν τις επιταγές του Νεοκλασσικισμού και<br />
χαρακτηρίζονται κατά κανόνα από γεωμετρική οργάνωση και λιτότητα, τόσο στις<br />
πρώτες δεκαετίες, όσο και στη γεωργιανή αλλά και την ύστερη περίοδο του ρυθμού.<br />
Στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, τα κτίρια του Τζαννείου Ορφανοτροφείου<br />
(1876) και του Γηροκομείου (1893) –με τις όψεις του δεύτερου να παραπέμπουν σε<br />
οικοδόμημα της οθωνικής εποχής– συνιστούν τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα<br />
αυτής της τάσης για την ανάδειξη των μορφολογικών γνωρισμάτων με την<br />
οικονομία στη χρήση των επιμέρους στοιχείων.<br />
Οι Δημοτικοί Μηχανικοί του Πειραιά είναι ουσιαστικά εξαρτημένοι από τα ευρωπαϊκά<br />
πρότυπα, τα οποία εφαρμόζουν σε όλες τις περιπτώσεις, όπως αποδεικνύεται<br />
και από μικρότερης κλίμακας κατασκευές, π.χ. στην πύλη εισόδου στο Νεκροταφείο<br />
και στο Οστεοφυλάκειο που σχεδιάζουν ο Γρηγόριος Πετιμεζάς και ο Νικόλαος Σχινάς<br />
αντίστοιχα (εικ. 20, 21). Βέβαια, παρόμοια συνθετική πρακτική ακολουθούν γενικότερα<br />
οι αρχιτέκτονες στον 19ο αιώνα. Είναι χαρακτηριστική η άποψη που γράφει<br />
ο αρχιτέκτων Κωνσταντίνος Κοκκίνης στην πρόταση που υποβάλλει στον αρχιτε-<br />
Ε Ν Ο Τ Η Τ Α Ι I : Τ Ε Χ Ν Ι Κ Α Ε Ρ Γ Α , Ε Ν Ε Ρ Γ Ε Ι Α , Δ Ι Κ Τ Υ Α Κ Α Ι Υ Π Ο Δ Ο Μ Ε Σ<br />
339
Change language