χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Τα διδασκόμενα μαθήματα του τμήματος ήταν: Θρησκευτικά, Ελληνικά, Φυσική,
Χημεία, Μηχανουργική Τεχνολογία, Σχέδιο, Γνώσεις Υλικών, Αριθμητική, Άλγεβρα,
Γεωμετρία, Τριγωνομετρία, Ηλεκτροτεχνία, Μηχανική-Στοιχεία Μηχανών, Κινητήριες
Μηχανές και Στοιχεία Αυτοκίνητων Οχημάτων.
Τα τμήματα Ηλεκτροτεχνιτών και Μηχανοτεχνιτών έπαψαν να λειτουργούν από το
1970 στην Ν.Σ.Μ.Σ. αφού από το σχ. έτος 70-71 είχαν μετατραπεί και λειτουργούσαν
πλέον ως Δημόσιες Σχολές [17] .
Βιβλία – Πρακτική Εξάσκηση
Με το νομοθετικό διάταγμα το οποίο αφορούσε στα διδακτικά βιβλία της Σχολής
είχε αποφασιστεί: «Η έκδοσις διδακτικών και βοηθητικών βιβλίων των επαγγελματικών
και τεχνικών σχολών ενεργείται υπό του εν Αθήναις εδρεύοντος Ιδρύματος Ευγενίδη
…» Από το Ευγενίδειο Ίδρυμα είχε εκδοθεί πλήρης σειρά διδακτικών βιβλίων
(«ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ» και «ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΤΗ») για καθένα από τα
τρία τμήματα της Σχολής.
Επειδή σε κάποιες περιπτώσεις οι διδάσκοντες καθηγητές έκριναν κάποιες ενότητες
των βιβλίων αυτών ελλιπείς ή μη κατανοητές, πρότειναν στους μαθητές την αγορά
συμπληρωματικών βιβλίων και βοηθημάτων για την διευκόλυνση της διδασκαλίας
και την πληρέστερη κατανόηση των διδασκόμενων ενοτήτων. [18]
Επίσης, το άρθρο 10 του διατάγματος ανέθετε στο Συμβούλιο των καθηγητών
την αρμοδιότητα για την εκλογή, τροποποίηση, συμπλήρωση ή αντικατάσταση των
διδακτικών βιβλίων της Σχολής καθώς και την γνωμοδότηση για γενικά ζητήματα
καθαρά εκπαιδευτικής φύσης και προτάσεις για κάθε αναγκαία τροποποίηση των
διατάξεων περί ναυτικής εκπαίδευσης.
Για την Σχολή των κλωστοϋφαντουργών –πιθανόν εξ αιτίας της βραχύχρονης λειτουργίας
της– δεν είχαν εκδοθεί βιβλία στα μαθήματα ειδικότητας. Για την διδασκαλία
των μαθημάτων αυτών, οι καθηγητές χρησιμοποιούσαν πολυγραφημένες σημειώσεις
οι οποίες διανέμονταν και στους μαθητές του τμήματος.
Η πρακτική εξάσκηση των μαθητών αποτελούσε πρωταρχικό μέλημα του εκάστοτε
φορέα της Σχολής.
Μία από τις προϋποθέσεις για την εγγραφή μαθητή στην Σχολή τον πρώτο χρόνο
της λειτουργίας της, ήταν η πιστοποίηση μηχανουργείου για την εργασιακή του
απασχόληση ως δόκιμου μηχανικού η οποία θα ελάμβανε χώρα παράλληλα με την
φοίτησή του. Επί πλέον, κανένας μαθητής δεν γίνονταν δεκτός σε απολυτήριες εξετάσεις
εάν δεν είχε συμπληρώσει διετή τουλάχιστον υπηρεσία εργοστασίου. Ένα τουλάχιστον
έτος η υπηρεσία αυτή θα έπρεπε να έχει αποκτηθεί εις το τμήμα εφαρμογής
Μηχανουργείου στο οποίο επισκευάζονταν ή κατασκευάζονταν κινητήριες μηχανές
και η υπόλοιπη υπηρεσία ανά εξάμηνο σε χαλκουργεία και σε σιδηρουργεία. Η υπηρεσία
εργοστασίου έπρεπε να αποδειχθεί με πιστοποιητικό το οποίο εκδίδονταν από
τον εργοδότη με βάση τα τηρούμενα από αυτόν βιβλία παρουσίας πρακτικού και
μισθοδοτικών καταστάσεων. [19]
Για την εξάσκηση των σπουδαστών και μαθητών των Τεχνικών και Επαγγελματικών
Σχολών, οι δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου
δικαίου και οι από το κράτος ασκούμενες επιχειρήσεις οποιουδήποτε τύπου (Δ.Ε.Η.,
Ο.Τ.Ε κ.λπ.) είχαν την υποχρέωση να προσλαμβάνουν εις τα εργοτάξια, εργοστάσια
ή και τα εργαστήριά τους, με βάση την καθοριζόμενη αμοιβή για τους μαθητές των
[17] Σύμφωνα με το πρακτικό υπ’ αριθ. 11 της 17/09/1971 της συνεδρίασης της διοικούσας επιτροπής
της Ν.Σ.Μ.Σ., οι Σχολές Ηλεκτροτεχνιτών και Μηχανοτεχνιτών από το σχ. έτος 70-71 είχαν μετατραπεί
και λειτουργούσαν πλέον ως Δημόσιες Σχολές.
[18] Πολλά από τα βοηθητικά αυτά βιβλία τα έχουμε εντοπίσει και καταγράψει.
[19] Φ.Ε.Κ. 150, τεύχος 2ο , 23/08/51, άρθρο 40.
Ε Ν Ο Τ Η Τ Α I : Α Π Ο Τ Η Ν Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Τ Ο Υ Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο Υ
291