χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

κλειστική χρήση των ξύλινων στύλων που είχαν προηγουμένως εμποτισθεί με κρεοζότο,
καθώς και η χρήση των Αγωγών Ενισχυμένου Αλουμινίου ACSR, για τη Μέση
Τάση, και των Αγωγών Αλουμινίου και Χαλκού, για τη Χαμηλή Τάση και τις Παροχές.
Είχα το προνόμιο να ενταχθώ τότε, στην πρώτη και ολιγομελή ομάδα συναδέλφων
Μηχανικών, η οποία ασχολήθηκε εντατικά, υπό την εποπτεία των έμπειρων
Συμβούλων Μηχανικών της EBASCO και διαμόρφωσε αυτή τη νέα για την Ελλάδα
τότε, Κατάσταση Κανονισμών, που βασικά απέβλεπε στο ιδιαίτερα χαμηλό κόστος
της κατασκευής, συντήρησης και λειτουργίας των ηλεκτρικών δικτύων Μεταφοράς
και Διανομής, θυμάμαι δε καλά όλες τις αντιδράσεις παλαιοτέρων συναδέλφων,
που φοβόντουσαν τη μεγάλη κατ’ αυτούς, επικινδυνότητα των νέων αυτών ριζικών
μεταρρυθμίσεων.
Όταν βάζαμε τους πρώτους ξύλινους στύλους διανομής στις πόλεις, στα χωριά και
στην ύπαιθρο χώρα, ο κόσμος γύρω μας γέλαγε στην αρχή, πιστεύοντας ότι ύστερα
από λίγα χρόνια, οι στύλοι αυτοί θα σάπιζαν και ότι οι γραμμές θα έπεφταν. Αντίθετα
όμως, ύστερα από 50 και πλέον χρόνια, βλέπω να υπάρχουν, ακόμα και σήμερα, οι
ξύλινοι στύλοι που τότε βάζαμε. Κάπως αργότερα, για λόγους αισθητικούς, έγινε περιορισμένη
χρήση σε κεντρικά σημεία των πόλεων, των οπλισμένων φυγοκεντρικών
στύλων μπετόν. Επισημαίνεται ότι, εάν δεν γινόντουσαν αυτές οι σημαντικές αλλαγές
στη θεσμοθέτηση των Κανονισμών και Προτύπων Κατασκευής, Συντήρησης
και Λειτουργίας των Δικτύων, δεν θα υπήρχε, με βάση τους παλαιούς Κανονισμούς,
καμία δυνατότητα εξηλεκτρισμού της χώρας και της κατασκευής των ηλεκτρικών
δικτύων, τούτο δε, γιατί λόγω του υπερβολικού κόστους και των μεγάλων καθυστερήσεων
που τα παλαιά Πρότυπα συνεπάγοντο, δεν θα μπορούσαν να κατασκευαστούν
τα ηλεκτρικά δίκτυα και μάλιστα, με αυτόν τον ταχύτατο ρυθμό που έγινε και
εξηλεκτρίστηκαν σύντομα, ακόμα και ακρότατα σημεία της χώρας.
Αξίζει νομίζω να παρατηρήσω εδώ, ότι οι Σύμβουλοι Μηχανικοί της EBASCO, κατά
τη διάρκεια της πενταετούς παραμονής τους στην Ελλάδα, είχαν κάποια συνεργασία
με τους προηγούμενα ασχολούμενους στον τομέα αυτόν, τρεις Καθηγητές του Ε.Μ.Π.,
Γεώργιο Κακριδή, Γεώργιο Πεζόπουλο και Ιωάννη Φλαμπουριάρη, οι οποίοι αμέσως
ενστερνίστηκαν την τεράστια σημασία αυτών των πολύ σημαντικών για την επιτυχία
του εξηλεκτρισμού της χώρας αλλαγών και στάθηκαν απαρχής δίπλα μας.
Όσον αφορά δε και στην άμεση μετά την EBASCO εξέλιξη, αυτοί οι τρεις Καθηγητές
μας, όπως και οι άλλοι Καθηγητές όλων των Σχολών του Ε.Μ.Π., που ήταν τα
«Πρότυπα» για εμάς, όχι μόνο θεμελίωσαν στερεά τις σωστές βάσεις λειτουργίας
που είχαν απαρχής υιοθετηθεί, αλλά και τοποθέτησαν με αξιοκρατικά κριτήρια και
μόνο, σε κάθε τομέα δραστηριότητας του νέου Φορέα, το απολύτως απαραίτητο,
ειδικευμένο σε αυτόν τον τομέα, ολιγάριθμο προσωπικό.
Ο νέος αυτός, ιδιωτικής μορφής και αυτοδιοικούμενος Φορέας που δημιούργησε
η EBASCO, ονομάστηκε από αυτήν PUBLIC POWER CORPORATION (P.P.C.) και μεταφράστηκε
Δημοσία Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.).
Απαρχής επελέγησαν και χρησιμοποιήθηκαν, μεταξύ των βασικών στελεχών,
οι Διπλ. Μηχανικοί, όλων των ειδικοτήτων, του Ε.Μ.Π., οι οποίοι έλαβαν στην Αμερική,
στην Ebasco και σε Ιδιωτικές Ηλεκτρικές Εταιρείες, τόσο τη θεωρητική, αλλά
κυρίως την απαραίτητη πρακτική εμπειρία, στον τομέα τους έκαστος, έμαθαν να
λειτουργούν γρήγορα και αποδοτικά, σαν μία μικρή, εκπαιδευμένη ομάδα στον
κάθε τομέα δραστηριότητας, αλλά ταυτόχρονα και να συνεργάζονται ιδιαίτερα
αποδοτικά, μέσα και στην ευρύτερη, τη μεγάλη ομάδα της Επιχειρήσεως.
Έτσι, μετά το 1955, φεύγοντας η EBASCO, άφησε μία ηλεκτρική εταιρεία, στερεά
φτιαγμένη στα πρότυπα των επιτυχημένων από κάθε άποψη, ιδιωτικών ηλεκτρικών
εταιρειών της Αμερικής, οι οποίες λειτουργούσαν πολύ αποδοτικά, κρινόμενες
κάθε στιγμή από τους καταναλωτές, που απαιτούσαν καλές και γρήγορες υπηρεσίες,
φθηνό ρεύμα και άμεση, χωρίς καμία καθυστέρηση, αποκατάσταση της οιασδή-
440 Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Ο Σ Ν . Κ Α Λ Α Τ Ζ Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ