ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
ÇÃÂÌνια - ΕθνικÃÂŒ ΜεÄÃÌβιο ΠολÃ…ÄεÇνείο
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
και της κουλτούρας που τον διακρίνει. Είναι επομένως προφανές ότι από το 1917<br />
και μετά η διδασκαλία της Μηχανικής (όπως και άλλων μαθημάτων) προσεγγίζει τα<br />
ευρωπαϊκά πρότυπα ενώ αρκετοί από τους διδάσκοντες τα σχετικά μαθήματα καταξιώνονται<br />
διεθνώς λόγω του ερευνητικού τους έργου. Η περίοδος αυτή πρέπει να<br />
αποτελέσει αντικείμενο ανεξάρτητης μελέτης.<br />
10. Μερικά αδιευκρίνιστα σημεία<br />
Η μη ύπαρξη συστηματικού αρχείου ειδικά για τις περιόδους Τσέντνερ και Καυταντζόγλου<br />
δημιουργεί πολλά προβλήματα στους μελετητές, οι οποίοι συχνά ευρίσκονται<br />
αντιμέτωποι με αντικρουόμενες πληροφορίες. Ειδικώς για τα μαθήματα της Μηχανικής<br />
έχουν εντοπισθεί τρεις περιπτώσεις καθηγητών που δεν είναι δυνατόν να λεχθεί<br />
με βεβαιότητα αν όντως εδίδαξαν σχετικά μαθήματα και ποια ακριβώς περίοδο.<br />
Η πρώτη περίπτωση είναι του Θεοδώρου Κομνηνού, αξιωματικού του Μηχανικού,<br />
ο οποίος γεννήθηκε το 1807 στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια, όταν<br />
οι Τούρκοι απαγχόνισαν τον πατέρα του (το 1821, ως μέλος της Φιλικής Εταιρείας),<br />
κατέφυγε με την οικογένειά του στην Πάδουα. Εσπούδασε Στρατιωτικά στο Παρίσι<br />
και το 1837, σύμφωνα με τον Κ. Μπίρη [4], διορίστηκε στο Πολυτεχνείο ως «… διδάσκαλος<br />
των Μαθηματικών και της Μηχανικής, διδάξας το 1840 και την Αρχιτεκτονικήν».<br />
Η πληροφορία αυτή δημιουργεί προβληματισμό δεδομένου ότι επισήμως ως μάθημα<br />
η Μηχανική αναφέρεται για πρώτη φορά ουσιαστκά μετά το 1840 (στην αναφορά<br />
529/16-12-1840 στην οποία ο Τσέντνερ παρουσιάζει το Πρόγραμμα Σπουδών του<br />
1841). Εξ άλλου από καμμία άλλη πηγή δεν προκύπτει ότι όντως ο Κομνηνός εδίδαξε<br />
Μηχανική. Στους υπάρχοντες καταλόγους διδασκόντων αναφέρεται ότι εδίδαξε<br />
Μαθηματικά και Γεωμετρία μέχρι το 1854. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι μετά το 1843<br />
ως διδάσκων αναφέρεται ο Π. Δάρβαρης και στη συνέχεια ο Γ. Βούρης, οδηγούμαστε<br />
στο συμπέρασμα ότι μόνο την περίοδο μεταξύ 1841 και 1843 μπορεί να εδίδαξε<br />
Μηχανική, και αυτό με πολλές επιφυλάξεις, δεδομένης και της ενεργού διδακτικής<br />
παρουσίας του Τσέντνερ στη Μηχανική.<br />
Η δεύτερη περίπτωση είναι του Κωνσταντίνου Χ. Μαλτέζου, ο οποίος αναφέρεται,<br />
επίσης από τον Κ. Μπίρη [4], «… ως καθηγητής της Θεωρητικής Μηχανικής εις το Σχολείον<br />
των Βιομηχάνων Τεχνών» από το Νοέμβριο του 1906. Στην ίδια πηγή αναφέρεται<br />
ότι το Μάρτιο του 1916 του ανατέθηκε και η διδασκαλία της Πειραματικής Φυσικής<br />
την οποία εδίδαξε μέχρι το 1938. Όμως η Θεωρητική Μηχανική την περίοδο εκείνη<br />
διδάσκεται από τον Ι. Χατζιδάκη και όταν αυτός απομακρύνεται το 1914 αναλαμβάνει<br />
το μάθημα για μικρό χρονικό διάστημα ο Α. Κουσίδης (που κατείχε ήδη την έδρα<br />
της Εφηρμοσμένης Μηχανικής) και στη συνέχεια ο Ν. Γεννηματάς. Επίσης, στους καταλόγους<br />
διδασκόντων ο Κ. Μαλτέζος αναφέρεται ήδη από το 1909 ως Καθηγητής<br />
της Φυσικής. Συνεκτιμώντας τα ανωτέρω συνάγεται ότι η αναφορά σε διδασκαλία<br />
Μηχανικής από τον Κ. Μαλτέζο είτε είναι εσφαλμένη είτε πρόκειται περί συγχύσεως<br />
με τη διδασκαλία του κεφαλαίου της Φυσικής «Μηχανική», το οποίο πιθανότατα εδίδασκε<br />
ο Κ. Μαλτέζος στα πλαίσια του μαθήματος της Φυσικής (όπως συμβαίνει και<br />
σήμερα). Η θέση περί εσφαλμένης αναφοράς ενισχύεται και από τους καταλόγους<br />
εξεταστών του Σχολικού Έτους 1910-1911 στους οποίους ο Κ. Μαλτέζος εμφανίζεται<br />
να συμμετέχει στις τριμελείς επιτροπές των μαθημάτων Ηλεκτροτεχνίας, Φυσικής,<br />
Χημικής Τεχνολογίας, Χημείας, Ορυκτολογίας αλλά όχι και της Θεωρητικής Μηχανικής<br />
την οποία εξετάζει η τριάδα Χατζιδάκη, Στεφάνου, Λαζαρίμου. Εν τούτοις η<br />
ανάγκη παράθεσης του συνόλου των υπαρχόντων σχετικών δεδομένων απαιτεί να<br />
αναφερθεί ότι ο Κ. Μαλτέζος ασχολήθηκε ερευνητικά με θέματα του στενού πυρήνα<br />
της Αντοχής Υλικών, γεγονός που περιπλέκει έτι περαιτέρω το πρόβλημα. Το άρθρο<br />
που εδημοσίευσε στο Περιοδικό Αρχιμήδης «Περί του Κανόνος του Rondelet – Δια<br />
τας εκ ξύλου δοκούς πεφορτισμένας ορθίως» [Αρχιμήδης, Έτος 1, σσ. 29-30, 1899,<br />
Τύποις Καταστημάτων «Παλιγγενεσίας»] είναι αψευδής μάρτυς της θέσης αυτής (φωτ.<br />
Ε Ν Ο Τ Η Τ Α I : Α Π Ο Τ Η Ν Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Α Τ Ο Υ Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο Υ<br />
49
Change language