χρόνια - Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

12-13. Κτίριο κατοικίας επί της οδού
Φιλελλήνων. Αρχ. Α. Μεταξάς (1920)
και Π. Τζελέπης 1930
13
Παρόλη αυτή τη γρήγορη εξάπλωση, το πρόβλημα της αρχιτεκτονικής μορφολόγησης
εξακολουθεί να μην έχει λυθεί. Ο Γ. Λεζίνας, διερευνώντας το θέμα, αναφέρει
το 1913 ότι οι αρχιτέκτονες εξακολουθούν να μην έχουν καθαρή εικόνα για τις
μορφολογικές αλλά και τις τεχνικές δυνατότητες του νέου υλικού, και υπάρχει ένας
διχασμός μεταξύ της Αρχιτεκτονικής και αυτού που χαρακτηρίζει ως «Μηχανική επιστήμη»
και η οποία όπως γράφει «. . . επέτρεψε την ανέγερσιν έργων αγνώστων εις
του προγενεστέρους εξ ημών, ενώ η Αρχιτεκτονική δεν εβάδισεν εν τω σταδίω της
προόδου παραλλήλως προς την Μηχανικήν» και συνεχίζει με την προτροπή ότι «. . . ο
Αρχιτέκτων δεν αρκεί να είναι η μόνον Καλλιτέχνης αλλά και Επιστήμων».
Ένας από τους πιο τολμηρούς μηχανικούς της εποχής ήταν ο Παύλος Σαντορίνης,
ο μετέπειτα καθηγητής Φυσικής στο Ε.Μ.Π. Ως διευθυντής κατασκευών Στερεάς Ελλάδος
του Υπουργείου Γεωργίας κατασκευάζει από το 1923 έως το 1927 το εργοστα-
Ε Ν Ο Τ Η Τ Α Ι I : Τ Ε Χ Ν Ι Κ Α Ε Ρ Γ Α , Ε Ν Ε Ρ Γ Ε Ι Α , Δ Ι Κ Τ Υ Α Κ Α Ι Υ Π Ο Δ Ο Μ Ε Σ
523