MGA TURO NG MGA PANGULO NG SIMBAHAN HAROLD B. LEE

157
KABANATA 14
Maaaring disiplinahin ng isang ama ang kanyang anak, ngunit
di niya dapat gawin ito nang may galit. Dapat siyang magpakita
ng ibayong pagmamahal pagkatapos niyon, at baka ituring siyang
kaaway ng taong kanyang pinagalitan (tingnan sa D at T 121:43).
Huwag nawang itulot ng Panginoon na madama ng isang bata na
kaaway niya ang kanyang ama o ina. 13
Mga magulang, tandaan na ngayon ang inyong pagkakataon;
maaaring makadama kayo ng pagkayamot sa araw-araw ninyong
pakikitungo sa isang anak na matigas ang ulo, subalit kayo’y
nasa pinakamaligaya at ginintuang mga taon ng inyong
buhay. Habang pinatutulog ninyo sila sa gabi, maging mabait
sana kayo sa kanila. Hayaang marinig nila ang magiliw na tinig
sa kabila ng lahat ng galit at mga nakaririmarim na boses na maririnig
nila habambuhay. Hayaang magkaroon sila ng kanlungan
kung saan maaaring bumaling ang mga musmos na ito
kapag nabigo na ang lahat. Tulungan nawa kayo ng Panginoon
na gawin ang gayon. 14
May isang doktor na lumapit sa akin. Siya’y siruhano sa
utak. ... Binigyan niya ng paragos (sled) ang [kanyang] munting
anak bilang regalo sa Pasko ngunit wala namang niyebe.
Ang unang bagsak ng niyebe ay dumating mga tatlumpung
araw makaraan ang Pasko nang taong iyon. Sabi [ng doktor],
habang nagmamadali siya patungong ospital, “Pag-uwi ko’y
magpapadausdos tayo sa niyebe,” at sumagot ang batang lalaki,
“Hindi totoo ‘yan Itay, wala ka namang panahon sa akin.”
Buong umaga siyang binagabag ng salitang ito ng anak dahil,
totoo namang marami siyang oras na ginugol sa kanyang propesyon
kaya’t wala siyang panahon na dapat sana’y iukol niya
sa kanyang maliliit na anak. Kaya ang maligalig niyang tanong
ay, “Maaari mo bang sabihin sa akin sandali kung paano ko mababalanse
ang aking buhay? Sa mabilis na pagsulong ngayon ng
pag-oopera sa utak, malilimutan ko ang sarili ko at wala nang
maiisip kundi ang basahin ang lahat ng bagong impormasyon
tungkol sa aking propesyon.” Habang nag-uusap kami, nasabi
namin na may responsibilidad ang tao sa kanyang sarili, may
responsibilidad siya sa kanyang pamilya, may responsibilidad
siya sa Simbahan, at may responsibilidad siya sa kanyang propesyon;
at upang maging balanse ang kanyang buhay kailangan