MGA TURO NG MGA PANGULO NG SIMBAHAN HAROLD B. LEE

KABANATA 18
bawat dispensasyon simula pa noong una. Hindi ito nagsimula
noong 1936 lamang. Nagsimula ito noong umpisahang pangalagaan
ng Panginoon ang Kanyang mga tao sa mundong ito. 3
Kapag nawasak ang tahanan dahil sa mga pangangailangan sa
pagkain at masisilungan at damit at panggatong,. . . ang unang
dapat nating gawin ay ipadama na ligtas sila, na nasa ayos ang
mga materyal na bagay, bago natin simulang iangat ang pamilya
sa antas na maituturo natin sa kanila ang pananampalataya. Iyan
ang simula, ngunit kung hindi natin alam ang layunin ng ating
ginagawa hinggil sa pagkakaroon ng pananampalataya, ang pagbibigay
ng materyal na tulong ay nabibigo. Ngayon, kailangan nating
maunawaan na, kung sisikapin lamang nating palakasin ang
pananampalataya nang hindi muna binubusog ang kanilang mga
tiyan at tinitiyak na nadaramitan sila nang maayos at may maayos
na tirahan at hindi giniginaw, marahil mabibigo tayo sa pagpapalakas
ng pananampalataya. 4
Madalas naming ulitin ang pahayag na ibinigay sa atin ni
Pangulong [Heber J.] Grant nang pasimulan ang programang ito
sa [pangkapakanan]. Ito ang kanyang mga salita. . .:
“Ang ating pangunahing layunin ay magtayo, sa abot ng ating
makakaya, ng sistema kung saan mapapawi ang sumpa ng katamaran,
mawawala ang kasamaan ng paglilimos, at minsan
pang makintal sa ating mga tao ang pagtayo sa sariling paa, kasipagan,
katipiran, at paggalang sa sarili. Ang layunin ng
Simbahan ay tulungan ang mga tao na tulungan ang kanilang
sarili. Ang trabaho ay dapat muling bigyan ng halaga bilang namamayaning
alituntunin sa buhay ng mga miyembro sa ating
Simbahan.” [Sa Conference Report, Okt. 1936, 3.]
Naglakbay ako sa buong Simbahan sa kahilingan ng Unang
Panguluhan. Kasama ko si Elder Melvin J. Ballard noong bago pa
lamang ang programang pangkapakanan upang talakayin sa lokal
na mga pinuno ng Simbahan ang mga detalyeng kailangan sa
pagsisimula nito. Mayroon siyang tatlong paboritong talata sa
mga banal na kasulatan na madalas niyang banggitin sa mga tao.
Ang isang pahayag na madalas niyang banggitin ay ito:
“Kailangan nating asikasuhin ang ating mga tao, dahil sinabi ng
Panginoon na ang lahat ng ito’y dapat gawin upang: ‘. . .ang sim-
198