MGA TURO NG MGA PANGULO NG SIMBAHAN HAROLD B. LEE

KABANATA 23
Ano ang nagtaguyod sa kanya sa malungkot niyang karanasan?
Alam niya ang katotohanan ng pag-iral pagkatapos ng mortal na
buhay na ito. Hindi nga ba’t nakipag-usap siya sa isang anghel na
sugo ng Diyos? Walang alinlangang narinig niya ang huling naitalang
panalangin ng kanyang anak bago ang pagkakanulo sa
Kanya ayon na rin sa isinulat ni Juan: “At ngayon, Ama,” ang dalangin
niya, “luwalhatiin mo ako sa iyo rin ng kaluwalhatiang
aking tinamo sa iyo bago ang sanglibutan ay naging gayon.”
(Juan 17:5.) Narinig ng banal na inang ito, habang nakayuko,
ang Kanyang huling panalangin na ibinulong ng mga pinahirapang
labi mula sa krus: “Ama, sa mga kamay mo ay ipinagtatagubilin
ko ang aking espiritu,” (Lucas 23:46). Ito ang nagbigayinspirasyon
sa kanyang pagpapaubaya at patotoo ng katiyakan na
muli Siyang makakapiling at ang Diyos na kanyang Ama sa
Langit. Hindi lumalayo ang langit sa tao, na sa matinding kalungkutan,
ay buong pagtitiwalang umaasam sa maluwalhating
araw ng pagkabuhay na mag-uli. 4
Mayroon bang anumang katiyakan ng pagsasamang muli at katuparan
ng ating mga pangarap sa susunod na buhay? Iyan ang
samo ng paghihinagpis ng isang ina habang inihihimlay niya sa
libingan ang sanggol na anak. Gayundin ang bulong at kadalasa’y
di-marinig na tanong ng maysakit at matanda kapag mabilis na
lumilipas ang buhay ng isang tao. Malaking kalakasan at kapanatagan
ang dumarating sa kanya sa alinman sa mga kalagayang ito,
na nakaririnig sa maluwalhating pangako ng Panginoon:
“Ang iyong mga patay ay mangabubuhay; ang aking patay na
katawan ay babangon. Magsigising at magsiawit, kayong nagsisitahan
sa alabok: sapagka’t ang iyong hamog ay gaya ng hamog ng
mga damo, at iluluwa ng lupa ang mga patay.” (Isaias 26:19.)
Ang mabigat na parusa ng kamatayan ay nagiging mas magaan,
ang makapal na lambong ng kalungkutan ay nahahawi at ang malalalim
na sugat ay napapawi habang iniaangat tayo ng pananampalataya
sa kabila ng matinding pagsubok at pighati sa
mortal na buhay at nagbibigay ng pananaw sa mga mas maliliwanag
na araw at higit na masayang pag-asam. Tulad ng inihayag,
kapag “papahirin [ng Diyos] ang bawat luha sa kanilang mga
mata; at hindi na magkakaroon ng kamatayan, o ng pananambi-
258