MGA TURO NG MGA PANGULO NG SIMBAHAN HAROLD B. LEE

KABANATA 16
maabot ng mga miyembro ang pagkakaisa ng pananampalataya
at ang pagkakilala sa Anak ng Diyos hanggang sa pagiging perpekto
ng tao. Ang kaalamang ito ay, sang-ayon mismo sa Guro,
tulad ng ipinahayag Niya sa [di-malilimutang] panalangin sa
Bagong Tipan, “At ito ang buhay na walang hanggan, na ikaw ay
makilala nila na iisang Dios na tunay, at siyang iyong sinugo, sa
makatuwid baga’y si Jesucristo” (Juan 17:3). 4
Bakit dapat magmalasakit sa samahan?. . . Bumubuo tayo ng
samahan upang magawa nang mas mabuti at mapadali ang gawain
ng Panginoon sa pamamagitan ng pagtutulungan sa gawain,
sa pagpapakatawan sa responsibilidad. Inaayos at
pinadadali at pinagbubuti pa ang gawain ng Panginoon sa pamamagitan
ng pagtanggap at pagganap ng tungkulin, na lumilikha
ng mga pinuno mula sa mga miyembro. Tulad ito ng sinabi
ng Guro nang ibigay Niya sa Kanyang mga dispulo ang isang
atas—“Magsisunod kayo sa hulihan ko, at gagawin ko kayong
mga mamamalakaya ng mga tao”—na siyang sinasabi sa atin ngayon—“Kung
susundin ninyo ang aking mga kautusan, gagawin
ko kayong mga pinuno ng mga tao at pinuno sa gitna ng aking
mga tao.” 5
Ang simbahan at kaharian ng Diyos ay pangkalahatang simbahan
at hindi para lamang sa isang bansa o tao. Sinisikap natin sa
tuwina na bigyan ang lahat ng Banal ng Kataas-taasan, saanman
sila nakatira, ng pagkakataong lumaki at umunlad hanggang sa
abot ng kanilang makakaya, upang magkaroon ng lakas at impluwensiya
sa kabutihan sa mundo, at kamtan ang gantimpala
ng katapatan. 6
Bakit mahalagang patatagin ang pamilya sa lahat ng
ginagawa natin sa Simbahan?
Nasaan ang unang hanay ng depensa sa simbahang ito? Nasa
Primarya ba? Nasa Panlinggong Paaralan ba? Hindi ito inihayag
ng ating Ama sa Langit sa ganyang paraan. Basahin ninyo muli
ang ika-animnapu’t walong bahagi ng Doktrina at mga Tipan.
Malalaman ninyo na inilagay ng Panginoon sa harapan ng mga
pakikipagdigmaan laban sa mga kapangyarihang sisira sa mga de-
174