MGA TURO NG MGA PANGULO NG SIMBAHAN HAROLD B. LEE

243
KABANATA 22
magpapalayok ang mabutinting na paggawa ng palayok, na kanyang
ibebenta sa palengke. Habang nanonood kami, paminsanminsa’y
nakita namin, dahil sa ilang depekto sa paghahalo, na
kailangang paghiwa-hiwalayin ang luwad at ibalik ito upang mahalo
muli, at minsan ang proseso ay kailangang ulitin nang ilang
beses bago mahalong mabuti ang putik.
Habang nasa isip iyan ay nagsimula kong makita ang kahulugan
ng banal na kasulatang ito. Oo, tayo rin ay kailangang subukan
sa pamamagitan ng kahirapan, ng karamdaman, ng
kamatayan ng mga mahal sa buhay, ng tukso, minsan ng pagkakanulo
ng itinuturing na mga kaibigan, ng katanyagan at kayamanan,
ng katiwasayan at luho, ng mga maling ideya ng
edukasyon, at ng pambobola ng daigdig. Isang ama, na nagpapaliwanag
nito sa kanyang anak, ang nagsabi:
“At upang maisagawa ang kanyang mga walang hanggang layunin
sa kahihinatnan ng tao, matapos na kanyang malikha ang
ating mga unang magulang, at ang mga hayop sa parang at ang
mga ibon sa himpapawid, at sa lalong maliwanag, lahat ng bagay
na nilikha, ay talagang kinakailangan na may isang pagsalungat;
maging ang ipinagbabawal na bungang-kahoy na kasalungat ng
punungkahoy ng buhay; ang isa ay matamis at ang isa ay mapait.”
[2 Nephi 2:15.]
Si Propetang Joseph Smith ang nagsabi, sa pagsasalita ukol sa
prosesong ito ng pagpapadalisay, na siya’y tulad ng isang malaki
at magaspang na bato na gumugulong sa gilid ng bundok, at ang
tanging pagpapakintab na natanggap niya ay nang makiskis sa
ibang bagay ang ilang magagaspang na sulok, kung saan natanggal
ang mga sulok na iyon. Ngunit, sabi niya, “Sa gayon ako magiging.
. .makintab na hawakan sa sisidlan ng Makapangyarihan,”
[History of the Church, 5:401.]
Samakatwid, kailangan tayong mapadalisay; kailangan tayong
subukan upang mapatunayan ang lakas at kapangyarihan na
nasa atin. 6
Sa patnubay ng pananampalatayang itinuro ng salita ng Diyos,
nakikita natin ang buhay bilang isang malaking proseso ng pagsasanay
ng kaluluwa. Sa palaging nakasubaybay na tingin ng mapagmahal
na Ama, natututo tayo sa “mga bagay na ating