MGA TURO NG MGA PANGULO NG SIMBAHAN HAROLD B. LEE

215
KABANATA 19
nabi niya sa ina na, “Sabihin n’yo po sa Itay na nasa maayos
akong kalagayan. Ayaw ko na pong mamighati pa kayo.”
Pagkatapos ay sinabi ni Pangulong McKay na ang punto niya
ay mas madali nating madama ang mga bagay na iyon kapag nagpapahinga
tayo sa isang pribadong silid. Sa pagkakaalam niya
ang pinakamaiinam na kaisipan ay dumarating pagkagising niya
sa umaga habang nagpapahinga at iniisip niya ang mga gagawin
sa maghapon. Doon dumarating nang malinaw ang mga impresyon
na tila nakaririnig siya ng tinig at ang mga impresyong iyon
ay tama. Kapag nababagabag tayo sa isang bagay at balisa ang
ating pakiramdam, ang mga impresyong iyon ay hindi dumarating.
Kung namumuhay tayo sa paraan na hindi magulo ang ating
isipan at malinis ang ating konsiyensiya at maganda ang pakiramdam
natin sa isa’t isa, ang pagkilos ng espiritu ng Panginoon
sa ating espiritu ay katulad lamang ng pagdampot natin sa telepono;
ngunit kapag dumating ang mga ito, tandaan ninyo ito,
kailangang malakas ang ating loob upang gawin ang mungkahing
hakbang. ...
Sana ay matandaan ninyo iyan—gayundin ang gawin ninyo.
Mag-ukol ng oras sa pagmumuni-muni. Maraming ulit kayong
makasasagupa ng mga problema, na ang mga kalutasan ay malalaman
sa espirituwal na paraan. 9
Huwag maging masyadong abala na wala na kayong panahon
para magmuni-muni. Mag-ukol ng panahon. Ang pinakamahalagang
patotoo ay di nakikita ng mga mata, kundi sa pamamagitan
ng patotoo sa kalooban. Maaaring mas malapit si Cristo kaysa sa
batid natin. “Ako ay nasa gitna ninyo, at hindi ninyo ako nakikita.
Ang Espiritu Santo ang nagbibigay ng tiyak na patotoo. Ang aking
mga mata ay nakatuon sa inyo. Ang araw ay malapit nang dumating
at malalaman ninyo na ako nga.” [Tingnan sa D at T 38:7–8.] 10