Untitled - Stichting Papua Erfgoed

146
week volgde van dansen, eten, vrolijk zijn, gillen, fluiten blazen, enz voor de
ouderen. Toen geschiedde het dat Soch Jouwé bezeten raakte, hij kreeg rillingen,
sprak een onbekende „taal en deelde mee dat hij voortaan Farjou zou
heten en het hoofd was van de Séu 1 ), een groep berèbo die zeer machtig en
talrijk was in de onderwereld. Hij kwam op deze aarde om de mensheid te ver
lossen van ziekte en armoede. De volgende dag kwam Farjou wederom in
Soch's lichaam, terwijl zijn onderhoofd, Ferri, zich als spreekbuis koos een
jongeman uit een dorp in Australisch Nieuw Guinea. Deze Ferri het weten dat
wat Soch de vorige dag had gesproken de waarheid was.
Van toen af begonnen vele mannen geloof te hechten aan Soch 's woorden,
zij bleven dag en nacht in de tempel, wachtend op bezetenheid en trachtend
bevriend te geraken met een Séu-demon van de onderwereld. Na ongeveer een
maand waren vrijwel alle mannen van Kaju Indjau deelgenoten geworden van
de nieuwe godsdienstige beweging, zij beschouwden zich als ingewijden, ver
heven boven de andere mensen, daar zij immers een lang leven, grote lichaams
kracht, contact met het hiernamaals 2 ), de weg naar het eeuwig leven, e.d.
hadden verworven. Slechts de hoofden van de groepen Sibi en Jouwé, te Kaju
Indjau, namen geen deel aan de Séu-actie.
Het gevolg van de nieuwe verwachtingsleer was dat alle deelhebbende mannen
andere namen — die van hun demon — gingen dragen, steeds in de tem
pel vertoefden, hopend op de komst van hun demon in hun lichaam, zich met
wel en wee van zieken gingen bemoeien, waarvoor betaling in kralen e.d. werd
verlangd, hun vrouwen door hun gedrag geheel overstuur maakten, en tenslotte
felle tegenstanders van de adathoofden werden. Dit laatste was vooral te wijten
aan de bouw van een speciaal Séu-huis — opgericht in een half jaar tijds — met
de naam „Bari". Dit huis was versierd met houten dakbeelden van vissen,
slangen, krokodillen, enz., terwijl op de top de fòm-vogel prijkte. Het
gebouw stond op palen in zee en was voorzien van een plankier. Zulk een
versierde woning echter kwam volgens de adat slechts de hoofden toe, en de
fòm (zee-arend) was een dier dat slechts Chamadi van Tabati mocht voeren
(het Malohoofd te Skou beweerde dat deze vogel oorspronkelijk het eigendom
was van zijn groep).
De hoofden, vooral Chamadi, trachtten toen door middel van bovennatuurlijke
actie de leider der beweging Soch alias Farjou uit de weg te ruimen Hem
eenvoudig te vermoorden durfden zij niet uit vrees voor het Gouvernement
Farjou keerde zich daarop tegen hen, zijn aanhangers aansporend deze lieden
met hun erfgoederen, enz. niet meer te gehoorzamen, doch een nieuwe adat te
propageren, o a behelzende
a. Séu dient beschouwd te worden als de godheid die hemel en aarde en alles
wat er op is gemaakt heeft.
b Allen die Séu volgen zullen lang leven en het eeuwig leven beerven, op
aarde en in het hiernamaals.
c Alle grenzen, zowel ter zee als te land, zijn niet langer te beschouwen als
erfelijke instelling, afkomstig van de voorouders, doch als „bezit" van Séu,
daarom mogen alle Séu-volgelingen vrij die grenzen overtreden.
1 ) " Séu" of "héu" is de naam van een vis die in het Sentani-meer leeft in grote scholen
2 ) Bij zulke "nederdalingen" naar de onderwereld nam men steeds jonge klappers,
kleine sagoboompjes, pinangplantjes, biggetjes enz. mee. De gewassen waarmee men
weer op deze aarde verscheen hadden een bijzondere kleur