Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
227<br />
belangrijk voor de gehele cultuur. Dit werkt ook na in erf- en dus ook eigendomsrecht<br />
de oudste zoon is, evenals o.a. bij de Biakkers, de voornaamste<br />
generatie genoot, hij zet de familie voort, ontvangt de bezittingen (al geeft men<br />
jongere broers en zelfs zusters ook wel een deel), de sacrale goederen, de kennis<br />
van bovennatuurlijke dingen Is de eerstgeborene dus een belangrijk persoon,<br />
moeder's broer, uwa, is dit eveneens blijkens zijn rol bij geboorte, initiatie,<br />
huwelijk, oorlog en overlijden (avunculaat). Bij al deze en andere hier niet<br />
vermelde gebeurtenissen speelt geschenkenruil of dienstverplichting een rol een<br />
duidelijke manifestatie van het ook hier fundamentele reciprociteitsbeginsel.<br />
Een bijzonderheid voor Nieuw Guinea — althans voor het Nederlandse deel<br />
ervan — is de belangrijke plaats van de clanhoofden in het hele bestel, speciaal<br />
van één clanhoofd in ieder dorp, de primus inter pares. Van deze met<br />
politieke en rechterlijke macht beklede hoofden heeft die van de groep Chamadi<br />
zich een zeker oppergezag trachten aan te matigen, zo nodig met geweld<br />
(t.a.v. de buiten baai-dorpen bijv. ), doch deze „vorsten"-positie schijnt te dateren<br />
uit het einde der vorige eeuw, toen genoemde clan, als enige in dit gedeelte<br />
des lands, zijn hoofd door het Nederlandse gouvernement als (dorps)hoofd zag<br />
erkend en met de bij die functie behorende attributen zag toegerust. Door hun<br />
irriterend optreden en hun machtswellust hebben de Chamadi's — die bovendien<br />
in de jaren 1942—1944 nog met de Japanse bezetters collaboreerden —<br />
zich verre van geliefd gemaakt onder hun landgenoten en zijn zij ware<br />
zorgenkinderen van het Bestuur, al verbeterde de situatie in de laatste jaren wel.<br />
3. Betreffende het materiele cultuurbezit zij in het kort opgemerkt, dat de<br />
pyramide-vormige woning plaats heeft gemaakt voor een modern woningtype<br />
al bleef in wezen de huis-indeling gelijk en is de zeekant van het huis<br />
nog uitsluitend de mannenkant en de landzijde de plaats voor de vrouwen.<br />
Lagen vroeger de woningen voornamelijk in één reeks boven het water<br />
(nabij de wal, op een ondiepte, bij een eilandje), tegenwoordig zijn de huizen<br />
ter weerszijden van een „straat" boven het water gelegen. In de binnenbaai is<br />
dit het geval met de dorpen Tabati en Indjeros, in de buitenbaai met Kaju<br />
Indjau en Kaju Batu, terwijl op de noordkust het, ten dele tot ons studiegebied<br />
behorende, dorp Nachaiba thans op het land is gebouwd. Het clansgewijs<br />
bijeenwonen is soms wel, soms niet meer te onderscheiden. Duidelijk is dit<br />
vooral nog te Tabati het geval, dit dorp bestaat bovendien nog uit twee delen,<br />
Tabati-laut, waar Iréuw de voornaamste groep is, en Tabati-darat, waar Chamadi<br />
de toon aangeeft. Verder is te Tabati-darat nog een klein gedeelte afgesplitst<br />
voor de Daiwir-clan. De tegenstelling land - zee gaat weer samen met die tussen<br />
oudste jongste, leguaan en vogel (zee arend, meeuw). Wij bemerken, dat in<br />
ieder dorp het voornaamste hoofd een afwijkend woningmodel heeft, wat interieur<br />
betreft tenminste. Zeer fraai is Chamadi's huis versierd, men was van<br />
plan het dak van diens woning van — vroeger in tempel- en mannenhuis-dak<br />
aangebrachte — houten beeltenissen van vissen, casuaris, enz. te voorzien.<br />
Spreekt daaruit weer plaagzucht of overmoed ?<br />
Kleding en opschik waren vroeger tamelijk eenvoudig en voor beide seksen<br />
grotendeels gelijk. Nog een halve eeuw geleden liep het mannelijk geslacht<br />
naakt en het vrouwelijk — tot de puberteitsjaren — evenzo. Gelaatbeschildering,<br />
in verschillende kleuren en figuren, kwam voor bij feesten (initiatie bijv ),<br />
oorlog, begrafenis. Ook de haardracht varieerde dan van „casuans kam" tot<br />
„branding" e. d. m. en tot kaalscheren toe. Het kaalscheren beduidde het zich in