The works of Horace : with English notes, critical and ... - Cristo Raul

4.] SERMONUM. LIBER I, 137
Et pueros et anus.—-Agedum, pauca accipe contra,
Primum ego me illorum, dederim quibus esse poetis,
Excerpam numero : neqiae eniin conoludero versum
—
Dixeris esse satis ; neque, si qui scribat, uti nos, 40
Sermoni propiora, putes huno esse poetam.
Ingenium cui sit, cui mens divinior, atque os
Magna sonaturum, des nominis hujus honorem.
Idcirco quidam, Comoedia necne poema
Esset, quaesivere ; quod acer spiritus ac vis 45
Nee verbis nee rebus inest, nisi quod pede eeito
DifFert sermoni, sermo merus. At pater ardens
Scevit, quod meretrice nepos insanus arnica
Filius uxorem grandi cu/m dote reeuset,
Ehrius et, magnum quod dedecus, ambulet ante 50
Noctem cum fadbus.—^Numquid Pomponius istis
Ergo
Audiret leviora, pater si viveret ?
Non satis est puris versum perscribere verbis.
Quern si dissolvas, quivis stomaohetur eodem
Quo personatus pacto pater. His, ego quae nunc, 55
Olim quae scripsit Luoilius, eripias si
Tempera certa modosque, et, quod prius ordine verbum est,
Posterius facias, prseponens ultima primis,
Non, ut si solvas "Postquam discordia tetra
Belli ferrates pastes portasque refregit,"
Invenias etiam disjecti membra poetse.
Hactenus hsec : alias, justum sit necne poema ;
Nunc illud tantum quseram, meritone tibi sit
Suspectum genus hoc soribendi. Sulcius acer
Ambulat et Caprius, rauoi male cumque libellis,
Magnus uterque timor latronibus ;
at bene si quia
Et vivat puris manibus, contemnat utrumque.
Ut sis tu similis Caeli Birrique latronum,
Non ego sum Capri neque Sulci :
cur metuas me ?
Nulla taberna meos habeat neque pila libellos, ?0
Queis manus insudet vulgi Hermogenisque Tigelii
;
CO
Gft