The works of Horace : with English notes, critical and ... - Cristo Raul

150 a. HOEATII FLACCI [P
Quum gravius dorso subiit onus. Iricipit ille :
Si bene me novi, non Viscmn pluris a/micwm,
Non Variu/n fades ; nam quis we scribere p.,wei
—
Aitt citius possit versus ? quis membra movere
Mollius ? invideat quod et Hermogenes, ego canto. 25
Interpellandi locus hio erat. Est tibi mater ?
Cognati, quels te salvo est opus ?
—
Omnes comiposui.^Fdices .' Nunc ego resto ;
Haud mihi quisquam,
Gonfice, nainque instatfatum mihi triste, Sabella
Quod piiero cecinit mMa divina anus urna: 30
" Hunc neque dira venena nee hosticus auferet ensis,
iVe« laterum dolor, aut tussis, iiec tarda podagra ;
Garrulus hunc quando consumet cunque ; loqiuices,
Si sapiut, vitet, simul atque adoleverit estas."
Ventum erat ad Vestae, quarta jam parte diei 35
PrsBterita, et casu tunc respondere vadato
Debebat ;
—
—
quod ni fecisset, perdere litem.
Si me awias, inquit, pauhtm hie ades.—Inteream, si
Aut valeo stare, aut novi civiliajura ;
Et propero quo scis.—DuMus sum quidfadam, inquit ;
Tene rdinqua/m an rem.—Me, sodes.—Nmfadam, ille,
Et praecedere ocepit. Ego, ut coittendere durum est
Cum victore, seqiior. Macenas quomodo tecum ?
Hie repetit. Paticorum hmninum et mentis bene same ;
Neino deocterius fortuna est usus. Haberes 43
Magnum adjutorem, posset quiferre secundas,
Hunc hominem%elles si tradere ; dispeream, ni
Summosses omnes.-—Non isto vivitur illic,
Quo tu rere, modo ; domus hoc nee purior ulla est.
Nee magis his aliena malis ; nil mi offidt inquam, 50
Ditior hie aut est quia doctior ; est locus uni-
Cuique suus.—Magnum narras, vix credibile.—Atqui
Sic habet.—Accendis, quare cupiam magis illi
Proximus esse.— Velis tanttmunodo ; qucs tua virtus,
Expugnabis ; et est qui vind possit, eoque 5S
40