kısım 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar
kısım 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar
kısım 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
144<br />
KANITA DAYALI KALP YETERSİZLİĞİ KİTABI<br />
Sempatik<br />
sinir<br />
sistemi<br />
Sitokinler<br />
miyokardiyal<br />
fonksiyonu bozar<br />
Aktive<br />
monosit<br />
Uyarılma<br />
Azalmış<br />
<strong>kalp</strong> debisi<br />
Hasarlanmış<br />
miyokardiyum<br />
Natriüretik<br />
peptidler<br />
Proinflamatuar<br />
sitokinler<br />
Sitokinler<br />
Sitokinler<br />
miyokardiyal<br />
fonksiyonu bozar<br />
Aktive<br />
monositler<br />
Sitokinler<br />
Kan akımına<br />
salınırlar<br />
Hipoperfüze<br />
iskelet adalesi<br />
ŞEKİL 1. Kalp yetersizliğinde sitokin hipotezi. Bu hipoteze göre; inflamatuar sitokinler (Tümör nekroz faktör-alfa, inerlökün-6 ve 18)<br />
miyokardiyal hasar meydana getirmektedir. Bunların oluşumu sempatik sinir sistenmi tarafından uyarılmaktadır. Hasarlı miyokardiyum<br />
ve bir de düşmüş <strong>kalp</strong> debisi sonucunda hipoperfüze iskelet adalesi, ayni sitokinleri üretimini aktive eder, böylece miyokard<br />
fonksiyonlarında bozulmaya yol açan daha fazla miyokard hasarı oluşur (noktalı çizgiler). Birkaç kaynaktan meydana gelen sitokinler<br />
kan akımı içerisine salınırlar.<br />
Miyokardiyumdan salınan natriüretik peptidler, kırmızı ile belirtilmiştir; bunların salımı dolaşımı düzeltir (N Engl J Med 2008;358:<br />
2148-59).<br />
• Fas (Apo-1 de denmekte), TNF-alfa reseptör ailesinin<br />
üyesidir, miyositler dahil çeşitli hücrelerden dışavurulmaktadır.<br />
Fas lFas- ligandı ile aktive olunca,<br />
apoptozisi yöneterek ve <strong>kalp</strong> yetersizliğinin gelişme<br />
ve progresyonunda önemli rol oynar.<br />
Fas’ın suda çözünür şeklinin yükselmiş serum düzeyi<br />
<strong>kalp</strong> yetersizliğinde bildirilmiştir, yüksek düzeyleri<br />
ciddi hastalık ile ilişkilendirilmiştir. Suda çözünür<br />
Fas’ın inhibisyonu post-infarkt remodelingi azaltmış ve<br />
yaşam beklentisini düzeltmiştir (hayvanlarda).<br />
Nonspesifik immunomodulatör ajanların (pentoksifilin<br />
veya intravenöz immunglobin) verilmesi ile iskemik<br />
ve dilate kardiyomiyopatide Fas ve de CRP’nin plazma<br />
düzeyleri düşmüş ve SV fonksiyonu düzelmiştir.<br />
Dolayısı ile, CRP, inflamatuar sitokinler, Fas ve<br />
bunların suda çözünür reseptörlerinin ölçülmesi <strong>kalp</strong><br />
yetersizliği hastalarında risk tabakalandırılmasında ve<br />
asemptomatik kişilerde gelecekteki KY riskini tanımak<br />
için faydalı görünmektedir.<br />
İnflamatuar biyomarker profilindeki değişiklikler,<br />
spesifik inflamatuar bozukluğun her hastada tanımlanmasına<br />
katkı sağlayabilir ve uygun tedavinin seçimine<br />
yardımcı olur.<br />
Oksidatif Stres<br />
Reaktif oksijen molekülleri (superoksid anyon, hidrojen<br />
peroksit ve hidroksil radikaller) ile antioksidan<br />
savunma mekanizmaları arasındaki dengesizliktir. Bu<br />
dengesizlik endotel fonksiyonlarına ve <strong>kalp</strong> yetersizliğinin<br />
progresyonuna büyük zararlı etkiler verir. Oksidatif<br />
stres hücresel proteinleri tahrip edebilir ve miyosit<br />
apoptozisi ve nekrozuna sebep olabilir. Aritmiler ve endotel<br />
disfonksiyonu ile ilişkilendirilmiştir, endotel disfonksiyonu<br />
ile nitrik oksit sentaz aktivitesi ve de nitrik<br />
oksidin inaktivasyonu azalmıştır.<br />
İnflamasyon ile renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi<br />
ve sempatik sinir sisteminin immun aktivasyonu ve<br />
yükselmiş dolaşan katekolamin düzeyleri ve superoksit<br />
anyonu ve nitrik oksit etkileşiminden peroksinitrit oluşumu;<br />
tümü oksidatif stresini şiddetlendirebilir.<br />
• Reaktif oksijen moleküllerinin ölçümü güç olduğundan,<br />
oksidatif stresin indirek markerleri gösterilmiştir.<br />
Bunlar; plazma oksidize-düşük-yoğunluklu<br />
lipoproteinler, malonilaldehid ve miyeloperoksidaz<br />
(lökosit aktivasyonunun indeksi), biopirinlerin idrardaki<br />
düzeyleri (oksidatif metabolitler, bilirubin),<br />
idrar ve kanda isoprostan düzeyi.<br />
İsoprostan ve miyeloperoksidaz düzeyleri ve isoprostan<br />
atılımı <strong>kalp</strong> yetersizliğinin ciddiyeti ile koreledir<br />
ve bazal değişkenler ayarlandıktan sonra bile KY’den<br />
ölümün bağımsız öngörenidir. 8-isoprostanın idrarda<br />
atılımı plazma matriks metaloproteinazlarının düzeyleri<br />
ile koreledir; yüksek düzeyleri kötü ventrikül remodelingini<br />
hızlandırmış ve KY’nin ciddiyetini artırmıştır.