kÄ±sÄ±m 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar

More documents

Recommendations

Info

266 KANITA DAYALI KALP YETERSİZLİĞİ KİTABI Sistolik fonksiyonlar Ejeksiyon fraksiyonu Bölgesel sistolik fonksiyonlar (DD) Kalp yetersizliğinde ekokardiyografi Diyastolik fonksiyonlar Transmitral akım patterni E/Ea Stress Ekokardiyografi Kalp yetersizliği hastalarında risk değerlendirilmesi Miyokardın kasılma rezervi Akciğerler ŞEKİL 1. Ekokardiyografinin KY hastalarında risk değerlendirilmesinde kullanımı: DD= Doku Doppler, E: Pulsed-wave Doppler ile erken diyastolik akım, Ea: Doku Doppler ile erken diyastolik akım var” olarak adlandırılır. Sol ventrikül, tabanı geniş, düz ve silindirik, apeksi daha küçük ve konik şekilde olan kalın duvarlı bir yapıya sahiptir. Enine kesitlerinde, apeksten tabana doğru genişleyen dairesel bir yapılandırmada olduğu görülmektedir 11, 12 (Şekil 2). Sol ventrikül içerinde yer alan mitral ve aort kapaklar, papiller kaslar ve apeks SV görüntülemesinde önemli referans noktalarıdır. Mitral kapak, SV tabanını “ön çıkış yolu akımı” ve “arka çıkış yolu akımı” bölümlerine ayırmaktadır. Mitral kapak, SV uzun aksının belirlenmesinde kullanılan bir referans noktası olup, SV ön-arka çapının değerlendirilmesinde de önemli bir iz düşümdür. Aort kapak ise parasternal ve apikal uzun eksen ayırımında önemli bir belirteçdir. Sol ventrikül apeksi, apikal görüntülemelerde trandüser için önemli bir referans noktasıdır. Sol ventrikülü çevreleyen duvar, 9-12 mm kalınlığında olup, sağ ventrikül duvarına göre yaklaşık 3 kat daha kalındır. Bu duvar iç içe geçmiş, kompleks bir yapı oluşturan ve üç farklı yönde hareketi sağlayan “longitudinal”, “radiyal” ve “sirkumferensiyal” kas liflerinden oluşmuştur. Bu kasların kasılması ile hem ventrikülün silindirik bölümünün, hem de uzun aksının yarıçapı azalır. Ventrikülün silindirik bölümünde ki hacim azalması, ön planda “sirkumferensiyal” kas liflerinin kasılması ile sağlanır ve SV ejeksiyonundan sorumludur. Sol ventrikül uzun aksındaki kısalmanın SV ejeksiyonuna katkısı ise daha düşüktür. 2. Sol Ventrikül Sistolik Fonksiyonlarının Ekokardiyografi ile Değerlendirilmesi Kardiyak performansın değerlendirilmesinde en önemli değişkenler “preload” (ön yük), “afterload” (ard yük), miyokard kontraktilitesi ve <strong>kalp</strong> hızı tarafından belirlenen SV sistolik fonksiyonlarıdır. Bu dört bileşen; kalbin periferik organların değişen ihtiyaçlarına göre, performans adaptasyonu ve KY gibi, miyokard kitlesi kaybı veya miyokard fonksiyonlarının bozulduğu durumlarda, kompansasyonun sağlanmasında rol oynamaktadırlar. 13 Bu nedenle, kardiyak performansın değerlendirilmesinde birincil rolü oynayan SV sistolik fonksiyonlarının tayinidir. Sol ventrikül disfonksiyonu, ön ve ard yükteki değişiklik, miyokard kasılmasında azalma ve diyastolik dolum basınçlarında artma ile karakterizedir. 13 Ön ve ard yükteki değişimler, SV genişliğinde artış ve geometrisinde bozulmaya yol açan, SV’ün yeniden biçimlenmesini tetikler. ENİNE KESİT DİKEY KESİT Triküspid kapak Fibröz çatı Mitral kapak Aorta Sol atriyum Sol ventrikül Aortik sinus Aort kapaklar Mitral kapak Korda tendinea (kısalmış) Sağ ventrikül Pulmoner kapak Aort kapak Ventrikül sistolü (kasılma) Papiller kaslar (gerilmiş) Sol ventrikül (kasılmış) ŞEKİL 2. Kalbin sistolü sırasında SV’ün ve <strong>kalp</strong> kapaklarının anatomik görünümü.
Kalp Yetersizliğinde Ekokardiyografi 267 ŞEKİL 3. “M-Mod” ekokardiyografi ile SV çaplarının ve SVEF’nun ölçülmesi. *Florence Nightingale Hastanesi Ekokardiyografi Laboratuvarı arşivinden alınmıştır. A. İki boyutlu ve “ M-Mod” ekokardiyografi: • Sol ventrikül çapları, hacimleri ve ejeksiyon fraksiyonu: Genel olarak SV diyastolik duvar stresi; ön yük, SV sistol sonu veya ortalama sistolik duvar stresi ise, ard yük göstergesi olarak kullanılır. Sol ventrikül kasılmasındaki bozulma basınç kaynaklı indeksler olan, maksimum basınç oranı (max Dp/dt) ve sistol sonu elastikiyeti tarafından belirlenir. Sistol sonu elastikiyetisi, miyokard kontraksiyonlarının değerlendirilmesinde en güvenilir değişken olarak bilinse de, ön ve ard yükteki değişimlerden önemli ölçüde etkilendiğinden, değerlendirilmesi zor bir değişkendir ve günlük pratikte nadiren kullanılır. Bu nedenle günümüzde, miyokard kontraksitilitesinin değerlendirilmesinde sıklıkla SV ejeksiyon fraksiyonu (EF) kullanılmaktadır. SVEF’nun hesaplanmasında, iki yöntem mevcuttur. Bunlardan birincisi, “M-Mod” ekokardiyografi ile saptanan SV diyastol sonu çapı (SVDÇ) ve SV sistol sonu çapı (SVSÇ) ölçümleri üzerinden “Teichholz” formülüyle: [V= (7/ (2.4 + SVÇ) X SVÇ 3 ] hacim bulunduktan sonra, [EF = SV diyastol sonu hacmi (SVDH) – SV sistol sonu hacmi (SVSH) / SVDH] hesaplanır 14 (Şekil 3). Diğer bir yöntem ise; iki boyutlu ekokardiyografi ile “Modifiye Simpson” yöntemi kullanılarak yapılan direkt SVDH ve SVSH bulunarak SVEF = (SVDH –SVSH) / SVDH formülü ile hesaplanır (Şekil 4). SVEF’nun %50’nin üzerinde olması; normal SV sistolik fonksiyonu, %35-50 olması, orta derecede SV sistolik disfonksiyonu, %35’in altında olması ise ciddi SV sistolik disfonksiyonu olarak tanımlanmaktadır. 14 “M-Mod” ekokardiyografi ile yapılan EF ölçümleri, sadece bölgesel duvar hareket bozukluğu olmayan ve simetrik kasılan kalbin değerlendirilmesinde güvenilir olduğundan, yeniden biçimlenmiş, asimetrik yapılı kalbe sahip KY olan birçok hasta için bu yöntem uygun değildir. Bu nedenle; yeni kılavuzlar 4 , KY olan hastaların SVEF tayininde, “M-Mod” ekokardiyografik ölçümlerden mümkün olduğunca kaçınılıp, bunun yerine “biplane” (iki düzlemli) metodun tercih edilmesini önermektedir. 15 “Modifiye Simpson” metodu; SV hacimlerinin ve EF’nun değerlendirilmesinde görüntü kalitesinin ve akustik pencerenin yetersiz olduğu durumlarda, yanlış sonuçlara yol açabilir. “Harmonik doku görüntüleme”nin (kontrastlı ya da kontrastsız olsun), SVEF ölçümlerinin güvenilirliğini arttırdığı bildirilmektedir. 16, 17 Harmonik doku görüntüleme de kullanılsa, MR ve radyonüklit ventrikülografi gibi altın standart olduğu bilinen yöntemlerle karşılaştırıldığında, iki boyutlu ekokardiyografi ile SVEF ve hacim değerlendirmelerinin değeri düşüktür. 18 ŞEKİL 4. Modifiye Simpson yöntemi ile SV hacimlerinin ve SVEF’nun ölçülmesi. *Florence Nightingale Hastanesi Ekokardiyografi Laboratuvarı arşivinden alınmıştır.
Page 1:
KISIM 1 TEMEL KALP YETERSİZLİĞİ
Page 4 and 5:
4 KANITA DAYALI KALP YETERSİZLİĞ
Page 6 and 7:
Page 8 and 9:
Page 10 and 11:
10 KANITA DAYALI KALP YETERSİZLİ
Page 12 and 13:
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Page 32 and 33:
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
Page 38 and 39:
Page 40 and 41:
Page 42 and 43:
Page 44 and 45:
Page 46 and 47:
Page 48 and 49:
Page 50 and 51:
Page 52 and 53:
Page 54 and 55:
Page 56 and 57:
Page 58 and 59:
Page 60 and 61:
Page 62 and 63:
Page 64 and 65:
Page 66 and 67:
Page 68 and 69:
Page 70 and 71:
Page 72 and 73:
Page 74 and 75:
Page 76 and 77:
Page 78 and 79:
Page 80 and 81:
Page 82 and 83:
Page 84 and 85:
Page 86 and 87:
Page 88 and 89:
Page 90 and 91:
Page 92 and 93:
Page 94 and 95:
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 114 and 115:
Page 116 and 117:
Page 118 and 119:
Page 120 and 121:
Page 122 and 123:
Page 124 and 125:
Page 126 and 127:
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 140 and 141:
Page 142 and 143:
Page 144 and 145:
Page 146 and 147:
Page 148 and 149:
Page 150 and 151:
Page 152 and 153:
Page 154 and 155:
Page 156 and 157:
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 192 and 193:
Page 194 and 195:
Page 197 and 198:
BÖLÜM 1.6 İskemik Mitral Regürj
Page 199 and 200:
İskemik Mitral Regürjitasyonu 199
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
Page 211 and 212:
Page 213 and 214:
BÖLÜM 1.7 Kalp Yetersizliğinde E
Page 215 and 216: Kalp Yetersizliğinde Elektriksel T
Page 219 and 220: esenkronizasyon desenkronizasyon Ka
Page 239: Kalp Yetersizliğinde Elektriksel T
Page 242 and 243: 242 KANITA DAYALI KALP YETERSİZLİ
Page 302: 302 KANITA DAYALI KALP YETERSİZLİ
show all

kÄ±sÄ±m 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

kÄ±sÄ±m 1 temel kalp yetersizliÄi - Rasim Enar